تأثیر بازی‌درمانی بر مهارت‌های حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی نوپایان دارای تولد زودرس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 استادیار گروه رفتار حرکتی پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران

4 استاد گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازی‌درمانی بر روی مهارت‌های حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی کودکان 2 - 4 سال دارای تولد زودرس انجام شد. - این مطالعه، آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش، کودکان 2 - 4 سال دارای تولد زودرس شهرستان آمل بودند. نمونۀ پژوهش که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند شامل 20 کودک بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایشی (10 کودک) در 24 جلسه (8 هفته، هفته‌ای 3 جلسه، هر جلسه یک ساعت) مداخلۀ بازی‌درمانی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل (10 کودک) در مداخله شرکت نکردند. ابزارهای این مطالعه نسخة دوم مقیاس رشد حرکتی پی‌بادی (فولیو و فیوئل، 2000) و ویرایش ششم آزمون رشدی یکپارچگی دیداری- حرکتی بیری (بیری، بوکتنیکا و بیری، 2010) بود. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته‌ها نشان دادند که نمرات آزمون بهرة حرکتی کل (05/0>P) و یکپارچگی دیداری- حرکتی (05/0>P) در گروه آزمایشی به طوری معناداری بیشتر از نمرات گروه کنترل بود. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از اِعمال مداخلۀ بازی‌درمانی، رشد حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی گروه آزمایشی بیشتر از گروه کنترل شد. بنابراین، در این دو حوزه به برنامة توانبخشی ویژه‌ای نیاز است تا باعث جبران تأخیر رشد حرکتی و بهبود یکپارچگی دیداری- حرکتی کودکان دارای تولد زودرس شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of play therapy on motor skills and visual-motor integration of toddlers with preterm birth

نویسندگان [English]

  • Mona Rezayi 1
  • Abdullah Ghasemi 2
  • Ali Kashi 3
  • Seyed MohammadKazem VaezMousavi 4
1 Ph.D. student in Physical Education and Sport Sciences, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
2 Assistant professor of Physical Education and Sport Sciences, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
3 Assistant professor of Motor Behavior, Sport Sciences Research Institute of Iran, Tehran, Iran.
4 Professor of Physical Education and Sport Sciences, Imam Hussein University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of play therapy on motor skills and visual-motor integration of children aged 2 to 4 years of age with preterm birth. This study was an experimental research with pre-test, post-test control group design. The statistical population consisted of children aged 2 to 4 years old with a preterm birth in Amol, Iran. The sample of this study, who were qualified according to inclusion criteria, included 20 children who were selected by available sampling method and then randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group (n=10) participated in 24 sessions (8 weeks, 3 sessions per week for one hour) of play therapy, while the control group (n=10) did not participate in the intervention. Study tools included Peabody Development Motor Scales (Folio & Fewell, 2000) and Test of Visual-Motor Integration (Beery, Buktenica & Beery, 2010). Data were analyzed using analysis of covariance; ANCOVA. Results of two separate tests of covariance analysis showed that the experimental group had better scores in total motor quotient (p < 0.0) and visual-motor integration (p < 0.05) in comparison to control group. The results of this study showed that the scores of motor development and visual-motor integration tests of the experimental group were higher than the control group. Therefore, a special rehabilitation program is needed to compensate for the delayed motor development and improving the visual-motor integration of preterm children.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Play therapy
  • preterm children
  • motor skills and visual-motor integration
اسمیت، جودن (1393). فعالیت‌هایی برای رشد مهارت‌های حرکتی درشت. ترجمۀ ربابه رستمی، مونا رضایی و زینب حاتمی بهمن‌ بگلو، تهران: حتمی.
اسمیت، جودن (1394). فعالیت‌هایی برای رشد مهارت‌های حرکتی ظریف. ترجمۀ ربابه رستمی، زینب حاتمی بهمن‌بگلو و مونا رضایی، تهران: حتمی.
اشتری، محمدرضا و کربلایی‌فر، سارا (1394). اثر بازی درمانی بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان 10 ساله مبتلا به اختلالات سندروم داون. اولین همایش ملی دستاوردهای نوین تربیت‌بدنی و ورزش.
بخشی‌پور، الهام.، رهنما، نادر.، سورتیجی، حسین.، اسکندری، زهرا و ایزدی نجف‌آبادی، سارا (1392). تأثیر برنامۀ تمرینی ایروبیک و بازی‌درمانی گروهی بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، پژوهش در علوم توانبخشی، 9(2): 170-161.
داوری‌تنها، فاطمه.، ولدان، مهرناز.، کاوه، مهبد.، باقرزاده جلیلوند، سعیده و حسن‌زاده، معصومه (1386). شیوع عود زایمان زودرس و عوامل مؤثر بر آن در سه بیمارستان دانشگاهی تهران. مجله دانشکده پزشکی، 65(2): 29-24.
شجاع، محمد.، شجاع، محسن.، شجاع، اسماعیل و قرائی، معصومه (1394). بررسی شیوع زایمان زودرس و عوامل مرتبط با آن در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان بنت الهدی شهر بجنورد. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، 7(4): 863-855.
عجمی، محمد اسماعیل.، نیک‌خواه شهمیرزادی، عاطفه و نی‌خواه، عطیه (1392). بررسی شیوع زایمان زودرس و عوامل مرتبط آن در شهر شاهرود سال 1391. فصلنامه نسیم تندرستی، 2(3):48- 43.
عموزاده، فرشته.، حسنوند، صبا.، هاشمیان، کیانوش و حمایت‌طلب، رسول (1395). مقایسۀ تأثیر بازی درمانی و دارودرمانی بر رشد مهارت‌های حرکتی و دامنۀ توجه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه. رفتار حرکتی. 23(13): 110-97.
لندی، جوان و بریج، کیت (1395). مهارت‌های حرکتی پایه و فعالیت‌های جنبشی برای خردسالان، آموزش، درمان ناتوانی آموزشی و ارزیابی. ترجمۀ ربابه رستمی، فاطمه محمدحسنی، مونا رضایی و زینب حاتمی بهمن‌بگلو، شیراز: نوید شیراز.
محکی، فرهاد.، شریفی‌جندانی، حمیدرضا و محکی، وحید (1395). اثربخشی بازی‌درمانی بر بهبود مهارت‌های زندگی کودکان کم‌توان ذهنی.  تعلیم و تربیت استثنایی، 2(139): 29-23.
نسایی‌مقدم، بیان.، ملک‌پور، مختار.، عابدی، احمد و مفاخری، زهرا (1391). اثربخشی روش مداخله‌ای شن‌بازی درمانی بر رشد ادراک حرکتی- بینایی کودکان ناتوان ذهنی آموزش‌پذیر. مجله پژوهش در علوم توانبخشی، 8(3): 560-553.