نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران
2 استاد، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران
3 استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران
4 دکتری، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
رضایت زناشویی مؤلفهای کلیدی در حفظ تعادل زندگی، برقراری سلامت روانی اعضای خانواده و داشتن عملکرد مناسب والدین در تعامل با فرزندان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ رضایت زناشویی والدین با میزان محبوبیت آنان در نزد فرزندان با و بدون آسیب شنوایی انجام گرفت.
پژوهش حاضر از جهت روش، همبستگی به شمار می رود. نمونه این پژوهش در کل 300 نفر می باشد که شامل 50 دانش آموز با آسیب شنوایی و والدین آنان (پدر و مادر) و50 دانش آموز بدون آسیب شنوایی و والدین آن ها (پدر و مادر)، در مقطع دبیرستان شهر تهران می باشند. روش نمونهگیری برای انتخاب دانش آموزان بدون آسیب شنوایی به صورت تصادفی خوشهای و روش نمونهگیری برای انتخاب دانش آموزان با آسیب شنوایی نمونهگیری در دسترس است. برای گردآوری دادهها از آزمون مقیاس رضامندی زوجیت افروز و پرسشنامۀ محقق ساخته «سنجش میزان محبوبیت» استفاده شده است. دادههای به دست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم افزار SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شد.
یافتههای پژوهش نشان داد که بین رضایت زناشویی و محبوبیت آنان در نزد فرزندانشان رابطۀ معنادار وجود دارد و از بین خرده مقیاسهای رضایت زناشویی، خرده مقیاس رضایت فرزندپروری بهترین پیشبینی کنندۀ محبوبیت والدین است. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که رضایت زناشویی والدین اهمیت بسزایی بر میزان محبوبیت آنان در نزد فرزندانشان دارد.
کلیدواژهها [English]