تأثیر آموزش ریاضی از طریق برنامه‌های آموزشی رایانه‌ای بر یادگیری ریاضی و علاقه به ریاضی دانش‌آموزان دیرآموز

نویسندگان

1 دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت،

2 کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد واحد رشت، رشت، ایران

3 کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

4 . کارشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

هدف: هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش ریاضی از طریق برنامه­های آموزشی رایانه­ای بر یادگیری مفاهیم ریاضی و علاقه به ریاضی دانش­آموزان دیرآموز بود. روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش­آموزان دیرآموز پایه دوم ابتدایی شهر سنگر در سال تحصیلی 1395-1396 بود، که 30 نفر از آنها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل). گروه آزمایش تحت تأثیر متغیر مستقل آموزش از طریق برنامه­های آموزشی رایانه­ای (طی10جلسه 45دقیقه­ای) قرار گرفت، اما گروه کنترل هیج مداخله‌ای را دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده‌ی پژوهش عبارت‌اند از پرسشنامه توانمندی‌های یادگیری ریاضی پایه دوم (تبریزی، 1389)، مقیاس هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهارم (وکسلر، 2004) و پرسشنامه علاقه به ریاضی (نعمتی، 1388). در نهایت، داده‌های حاصل از پژوهش به روش تحلیل کوواریانس یک‌متغیره و چندمتغیره و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16.0 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ریاضی از طریق برنامه‌های آموزشی رایانه­ای باعث بهبود یادگیری مفاهیم ریاضی و افزایش علاقه به ریاضی در دانش­آموزان دیرآموز شده است (001/0>P). نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر این برنامه آموزشی، استفاده از فناوری آموزشی با کمک کامپیوتر در آموزش دانش‌آموزان دیرآموز ضروری است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of mathematics education through computer training programs on mathematics learning and interest in mathematics of slow learner students

نویسندگان [English]

  • Abbas Ali Hosein khanzadeh 1
  • Shahrbano Ebrahimi 2
  • Shima Hosseini 3
  • Faeze Khoda karami 4
1 Corresponding author: Associate Professor of Psychology, Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran
2 M.A. Student in General Psychology, Azad University of Taleshan Bridge, Rasht, Iran
3 M.A. Student in General Psychology, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran
4 M.A. Student in General Psychology, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]

computer training programs on learning mathematics concepts and interest in mathematics of slow learner students. Method: This research was quasi-experimental with pretest-posttest design and control group. The statistical population consisted of all elementary second grade slow learner students of Sangar City in the academic year of 2016-2017, from among whom 30 students were selected through convenient sampling method and were divided into two groups of experiment and control (15 in the experiment group and 15 in the control group). The experiment group was trained through computer training programs (within 10 sessions of 45 minutes), but the control group did not receive any educational intervention. The research tools included the Mental Learning Ability Questionnaire of Secondary Grade (Tabrizi, 2010), Wechsler IQ Scale for Children (Wechsler, 1949) and Interest in Mathematics Questionnaire (Nemati, 2009). Finally, the data were analyzed using one-way and multivariate analysis of covariance and analyzed using SPSS 16.0 software. Results: The results of covariance analysis showed that mathematical education through computer training programs, improves learning of mathematical concepts and increases interest in mathematics in slow learner students (P<0/001). Conclusion: Regarding the effect of this training program, the use of computer-aided teaching technology is essential in teaching slow learner students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Mathematical education
  • computer training programs
  • learning mathematics
  • interest in mathematics
  • slow learner students
اخوان تفتی، مهناز؛ رباط جزی، فاطمه و هاشمی، زهرا (1396). بررسی اثربخشی بازی‌های توجه‌افزا بر کارکرد ریاضی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری ریاضی. ناتوانی­ها یادگیری، 6(3)، 52-30.
افروز، غلامعلی (1391). مقدمه­ای بر روانشناسی ­و آموزش و پرورش کودکان استثنایی. تهران: دانشگاه تهران.
امینی­فر، الهه؛ صالح صدق پور، بهرام و زاده باغ، حسین (1391). تأثیر بازی رایانه­ای بر انگیزه و پیشرفت ریاضی دانش­آموزان. فناوری آموزش، 6(3)، 184-177.
اسمعیلی گوجار، صلاح؛ علی­آبادی، خدیجه و پورروستائی اردکانی، سعید (1396). تأثیر بازی‌های رایانه‌ای آموزشی چندکاربره تحت وب بر یادگیری و انگیزش دانش‌آموزان. مطالعات رسانه­های نوین، 3(11)، 223-195.
تبریزی، مصطفی؛ تبریزی، نرگس و تبریزی، علیرضا (1395). درمان اختلالات ریاضی. تهران: فراروان.
جنگی زهی شستان، حمیدرضا؛ زارعی زوارکی، اسماعیل؛ نیلی احمدآبادی، محمدرضا؛ پزشک، شهلا و دلاور، علی (1396). تأثیر چندرسانه‌ای آموزشی بر میزان یادگیری، انگیزه پیشرفت تحصیلی و مشارکت دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی در درس ریاضی. فناوری برنامه درسی، 2(3)، 28-15.
حاجی­زاد، محمد؛ فیروزی، فاطمه و صفاریان همدانی، سعید (1393). تأثیر بازی رایانه­ای آموزشی بر سطوح شناختی بلوم در یادگیری و یادداری مفاهیم ریاضی دانش آموزان. فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 5(1)، 99-77.
حسینی­شیروانی، میرسعید؛ حاجی­خانیان، ثمانه و حاجی­خانیان، سارا (1394). رابطه استفاده از بازی­های رایانه­ای با وضعیت تحصیلی دانش­آموزان دختر دوره متوسطه شهر بابل. فن­آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 5(3)، 137-123.
خالق‌خواه، علی؛ داوودی، حسین و علیپور کتیگری، شیوا (1395). اثربخشی روش آموزش مستقیم، روش آموزش به کمک رایانه و روش یادگیری تا حد تسلط بر کاهش مشکل‌های دانش‌آموزان با اختلال ریاضی. مجله‌ی ناتوانی‌های یادگیری. 6(2)، 99-83.
خزایی، کامیان و جلیلیان، نوشین (1393). تأثیر بازی‌های آموزشی رایانه‌ای بر پیشرفت تحصیلی و خلاقیت دانش‌آموزان مقطع ابتدایی. فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 5(2)، 39-23.
خشوعی، مهدیه‌سادات و میرلوحی، فخری‌سادات (1393). عملکرد دانش‌آموزان دیرآموز اول ابتدایی در مقیاسهای هوشی وکسلر، لایتر و گودیناف. توانبخشی، 15(1)، 44-37.
دهقانزاده، حسین؛ نوروزی، داریوش؛ جعفری­نژاد، هادی؛ و دهقانزاده، حجت (1392). میزان اثربخشی بازی رایانه­ای جمع اعداد در یادگیری و یادداری در درس ریاضی اول ابتدایی. روانشناسی تربیتی، 9(28)، 56-42.
زمانی، بی بی عشرت؛ سعیدی، محمد و سعیدی، علی (1391). اثربخشی و پایداری تأثیر استفاده از چندرسانه­ای‌ها بر خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی درس ریاضی. فن­آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 2(4)، 87-67.
سیف­نراقی، مریم و فریقی، سهیلا (1389). تک بررسی وضعیت تحصیلی و عاطفی دانش­آموز دیرآموز. تحقیقات روانشناختی، 2(7)، 103-91.
سیف نراقی، مریم و نادری، عزت‌الله (1393). روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی. تهران: ارسباران.
صفاریان، سعید؛ فلاح، وحید و میرحسینی، سیدحمزه (1389). مقایسه تأثیر آموزش به کمک نرم افزارهای آموزشی و روش تدریس سنتی بر یادگیری درس ریاضی. فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 1(2)، 36-21.
عزیزیان، مرضیه؛ اسدزاده، حسن؛ علیزاده، حمید؛ درتاج، فریبرز و سعدی‌پور، اسماعیل (1396). طراحی بسته آموزشی کارکردهای اجرایی و ارزیابی اثربخشی آن بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دیرآموز. دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 5(8)، 137-113.
عظیمی، اسماعیل (1392). اصول طراحی و نقش بازی‌های آموزشی رایانه‌ای در آموزش نابینایان. تعلیم و تربیت استثنایی،2(۱۱۵)، 50-45.
کارگر شورکی، قنبر؛ ملک­پور، مختار و احمدی، غلامرضا. (1389). بررسی اثربخشی آموزش مهارت­های حرکتی ظریف، بر یادگیری مفاهیم ریاضی در کودکان دارای اختلالات یادگیری ریاضی پایه سوم تا پنجم شهرستان میبد. رهبری و مدیریت آموزشی، 4(3)، 126-105.
مرادنژاد، لادن؛ خسروپور، فرشید و ابراهیمی­نژاد، غلامرضا (1394). تأثیر آموزش به کمک رایانه بر خلاقیت، فراشناخت و عملکرد تحصیلی دانش­آموزان دوره ابتدایی. کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم رفتاری و اجتماعی. مؤسسه مدیران ایده پرداز پایتخت ایلیا، استانبول، ترکیه.
مرادی، رحیم و ملکی، حسن (1394). تأثیر بازیهای آموزشی رایانه ای برانگیزش تحصیلی مفاهیم ریاضی دانش­آموزان پسر با ناتوانی یادگیری ریاضی. روانشناسی افراد استثنایی، 5(18)، 44-27.
مژده‌آور، فریبا (1385).تأثیر آموزش ریاضی با کمک کامپیوتر بر نگرش و یادگیری درس ریاضی دانش­آموزان دختر سال دوم رشته ریاضی دبیرستان شهرهشتگرد. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم تهران.
نظری، سمیه؛ کوتی، الهام و سیاحی، حیدر (1391). ملاک‌های تشخیصی اختلالات یادگیری در مقیاس هوشی تجدید نظر شده وکسلر کودکان. تعلیم و تربیت استثنایی، ۱(۱۰۹)، 45-36.
نعمتی، زهرا و نوری، مریم (1388). مقایسه و تحلیل میزان علاقه‌مندی دانش‌آموزان به درس ریاضی در پایه ابتدایی شهرستان زنجان. اقدام‌پژوهی، نسخه خطی منتشر نشده قابل دستیابی از:http://pelleh20.blogfa.com/category/1
نوروزی، داریوش؛ احمدزاده بیانی، احمد و آقابراتی، نجمی (1390). تأثیر آموزش چندرسانه­ای بر میزان یادگیری و یادداری درس ریاضی دانش‌آموزان پسر درخودمانده. روانشناسی افراد استثنایی، 1(4)، 52-23.
نوروزی، داریوش؛ ضامنی، فرشیده و شرف زاده، سهیلا (1394). تأثیر به کارگیری نرم­افزار آموزشی بر یادگیری فعال دانش­آموزان در درس ریاضی (با رویکرد ساختن گرایی). فن­آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 4(3)، 23-5.
ولایتی، الهه (1391). بازی­های رایانه­ای و نقش آن در آموزش و یادگیری دانش­آموزان کم­توان ذهنی. تعلیم و تربیت استثنایی، 1(109)، 54-46.
ولایتی، الهه؛ زراعی زوارکی، اسماعیل و امیر تیموری، محمد حسن (1392). تأثیر بازی رایانه­ای آموزشی بر یادگیری، یادداری و انگیزة پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان دختر کم‌توان ذهنی. روان شناسی افراد استثنایی، 3(9)، 128-111.