نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه روانشناسی وآموزش کودکان استثنایی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران، ایران.
2 دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3 دانشیار پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی
4 استاد ممتاز، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
هدف ازپژوهش حاضربررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران وپدران کودکان خودمانده می باشد. پژوهش ازنوع کاربردی و نیمه آزمایشی است و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پی‌گیری برای اجرای آن استفاده شده‌است. آزمودنی‌ها شامل والدین 20 کودک خودمانده بود که به صورت نمونه دردسترس انتخاب و به طور تصادفی به دوگروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند و برنامه هنردرمانی خانواده درمورد گروه آزمایش اجراشد. برای جمع آوری داده‌ها در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پی‌گیری از مقیاس رضامندی زوجیت افروزاستفاده گردید.
داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های آماری تحلیل کوواریانس واندازه‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. نتایج نشان داد که برنامه هنردرمانی خانواده نمی‌تواند به‌صورت طولانی‌مدت بر رضامندی زوجیت مادران وپدران کودکان خودمانده موثر باشد.
کلیدواژه‌ها [English]
)