بررسی تحلیلی اثربخشی آموزش برنامه محور تاب‌آوری در کاهش اختلالات رفتاری نوجوانان دانش‌آموز جزیره کیش

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خراسگان)، اصفهان، ایران

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان واحد خراسگان، اصفهان، ایران

3 استاد ممتاز دانشگاه تهران، تهران

4 دانشیار دانشگاه اصفهان ، اصفهان، ایران

5 استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خراسگان)، اصفهان، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش  برنامه محور تاب‌آوری بر اختلالات  رفتاری نوجوانان صورت گرفت. این پژوهش نیمه‌تجربی و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از دانش‌آموزان 12 الی 16 سال سن مدارس دولتی و غیردولتی جزیره کیش در سال 1393 به‌صورت غربالگری با استفاده از پرسشنامه مشکلات رفتاری آخنباخ (YSR) شناسایی شد‌‌ند. تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 دانش‌آموزان به عنوان لیست انتظار و با توجه به سن، جنسیت و سطح تحصیلات با گروه آزمایشی همتاسازی شدند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت آموزش گروهی از مهارتهای برنامه تاب‌آوری قرار گرفتند. بعد از دو هفته از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون (اختلالات رفتاری آخنباخ) از هر دو گروه به عمل آمد. همچنین آزمون پیگیری بعد از دو ماه از پس آزمون از همه آزمودنی ها اخذ شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS.21 و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت گرفت. آموزش تاب‌آوری به نوجوانان در کاهش مشکلات رفتاری (اضطراب و افسردگی، گوشه گیری/افسردگی، شکایات بدنی، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه، رفتار قانون شکنی، رفتار پرخاشگرانه و سایر مشکلات رفتاری) تاثیر مثبتی داشت (01/0P<). اما آموزش تاب آوری در مشکلات تفکر دانش آموزان تاثیر معنی‌داری نداشت.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

بررسی تحلیلی اثربخشی آموزش برنامه محور تاب‌آوری در کاهش اختلالات رفتاری نوجوانان دانش‌آموز جزیره کیش

نویسندگان [English]

  • Sanaz Ashkan 1
  • Gholamreza Manshae 2
  • G.Ali Afroz 3
  • Hoshang Talebi 4
  • Ahmad Foroghi 5
1
2
3
4
5
چکیده [English]

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش  برنامه محور تاب‌آوری بر اختلالات  رفتاری نوجوانان صورت گرفت. این پژوهش نیمه‌تجربی و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از دانش‌آموزان 12 الی 16 سال سن مدارس دولتی و غیردولتی جزیره کیش در سال 1393 به‌صورت غربالگری با استفاده از پرسشنامه مشکلات رفتاری آخنباخ (YSR) شناسایی شد‌‌ند. تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 دانش‌آموزان به عنوان لیست انتظار و با توجه به سن، جنسیت و سطح تحصیلات با گروه آزمایشی همتاسازی شدند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت آموزش گروهی از مهارتهای برنامه تاب‌آوری قرار گرفتند. بعد از دو هفته از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون (اختلالات رفتاری آخنباخ) از هر دو گروه به عمل آمد. همچنین آزمون پیگیری بعد از دو ماه از پس آزمون از همه آزمودنی ها اخذ شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS.21 و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت گرفت. آموزش تاب‌آوری به نوجوانان در کاهش مشکلات رفتاری (اضطراب و افسردگی، گوشه گیری/افسردگی، شکایات بدنی، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه، رفتار قانون شکنی، رفتار پرخاشگرانه و سایر مشکلات رفتاری) تاثیر مثبتی داشت (01/0P<). اما آموزش تاب آوری در مشکلات تفکر دانش آموزان تاثیر معنی‌داری نداشت.

کلیدواژه‌ها [English]

  • آموزش تاب‌آوری
  • اختلالات رفتاری
  • نوجوانان
  • اثربخشی