اثربخشی بسته آموزش هوش‌های چندگانه بر مهارت‌های اجتماعی پسران آهسته‌گام

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران.

2 استادیار، گروه روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

3 استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

4 استادیار گروه روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران.

چکیده

 هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی بسته آموزش هوش­های چندگانه بر مهارت­های اجتماعی کودکان آهسته‌گام بود. این مطالعه شبه­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون، با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش را 150 دانش‌آموز آهسته‌گام شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 98-99 در مدرسه  استثنایی حضرت فاطمه (س) شهر کرج تشکیل دادند. از میان آن­ها 20 دانش‌آموز پسر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 10 نفر) گمارش شدند. به منظور ارزیابی مهارت­های اجتماعی از نظام درجه­ بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (SSRS) نسخه معلم استفاده شد. بسته آموزش هوش­های چندگانه برای گروه آزمایش، به ­صورت گروهی طی 10 جلسه 45 دقیقه­ای ارائه شد. داده ­ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها نشان داد که برنامه مداخله در افزایش مهارت­های همکاری، جرأت‌ورزی، خودکنترلی و به طور کلی مهارت­های اجتماعی (05/0>P)، دانش­ آموزان گروه آزمایش مؤثر بوده و تفاوت میانگین­ های نمرات دو گروه به لحاظ آماری معنادار بود (05/0>P). بر اساس این یافته ­ها می­توان بیان کرد که آموزش با استفاده از هوش­های چندگانه می­تواند بر مهارت­های اجتماعی کودکان آهسته‌گام مؤثر باشد. در نهایت، می­توان پیشنهاد داد تا از بسته آموزش هوش­های چندگانه در مراکز بهزیستی و کلینیک­های توان­بخشی، استفاده شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of multiple intelligence training package on social skills of slow-paced boys

نویسندگان [English]

  • Nafiseh Abedi 1
  • Leila kashani Vahid 2
  • Elham Hakimi Rad 3
  • Maryam Asaseh 4
1 MA student, Department of Psychology and Education of Exceptional Children, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Psychology and Education of Exceptional Children, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran.
3 Assistant professor, Department of psychology, Faculty of Education and Psychology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
4 Assistant Professor, Department of Psychology and Education of Exceptional Children, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of multiple intelligence training package on social skills of slow-paced boys. This quasi-experimental study was performed with pre-test and post-test design and a control group. The statistical population of the study consisted of 150 slow-paced children, who were studying in exceptional school of Hazrat Fatemeh in Karaj in the 2020 academic year. among them, 20 students were selected and randomly assigned to two experimental and control groups (10 boys in each group). The Gersham and Elliott Social Skills Rating System (SSRS) was used to assess social skills. Multiple intelligences training package for the experimental group was presented as a group in 10 sessions of 45 minutes. Data were analyzed using Analysis of Covariance. The results showed that there was a significant difference between the mean scores of the two groups (05 / 0> p), and the intervention program was effective in impoving cooperation, assertiveness, self-control and general social skills for the students in the experimental group (p <0.05). Based on the findings, it can be concluded that the multiple intelligences training package can be used to increase the social skills of slow-paced children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • slow-paced children
  • multiple intelligences training package
  • social skills
افروز، غ.، و مکوند حسینی، ش. (1390). روان­شناسی کودکان استثنایی. تهران: سنجش وابسته به موسسه فرهنگی هنری سنجش.
بزرگمهری بوذر جمهری، خ.، حافظی، ف.، عسگری، پ.، مکوندی، ب.، و پاشا، ر. (1397). اثربخشی آموزش هوش­افزایی مبتنی بر نظریه هوش­های چندگانه گاردنر بر هوش هیجانی و خلاقیت دانش­آموزان دختر پایه پنجم و ششم شهر اصفهان. فصلنامه دانش و پژوهش در  روان­شناسی کاربردی، 19(3)، 60-49.
به‎پژوه، ا.، غباری بناب، ب.، علیزاده، ح. و همتی علمدارلو، ق. (۱۳۸۶). تأثیر آموزش فنون کنترل خود بر بهبود مهارت‎های اجتماعی دانش‎آموزان با اختلال کاستی توجه و بیش فعالی. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، ۷(۱)، ۱۸-۱.
حامدی، ز.، کاشانی وحید، ل.، وکیلی، س. (1400). اثربخشی بسته آموزش قالی‌بافی با رویکرد مشارکتی بر عز‌‌ت‌نفس نوجوانان آهسته‌گام. توانمندسازی کودکان استثنایی، 12(4)، 120-111.
خوش نظر، ا. (1383). هنجاریابی مقیاس درجه­بندی مهارت­های اجتماعی (SSRS) در کودکان پیش­دبستانی شهر تهران (فرم والدین). پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشکده    روان­شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.
رحیمی، س.، و فضیلتی، م. (1395). کاربست نظریه هوش­های چندگانه گاردنر در آموزش و یادگیری. مجله رویش روان­شناس، 5(3)، 30-35.
رضازاده، ف. (1396). اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش­های چندگانه بر میزان هوش هیجانی نوآموزان پیش­دبستانی شهرستان سمنان. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشکده روان­شناسی و علوم تربیتی دانشگاه الزهرا (س).
شهیم، س. (1378). بررسی مهارت اجتماعی در گروهی از کودکان عقب­مانده ذهنی آموزش­پذیر با استفاده از نظام درجه­بندی مهارت اجتماعی. مجله روان­شناسی و علوم تربیتی، 4(1)، 37-18.
یوسفی، س.، و باقرپور، م. (1397). اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه هوش چندگانه بر مهارت­های حل مسأله و تفکر نقادانه دانش­آموزان. فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 6(3)، 64-53.