هدف ازپژوهش حاضربررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران وپدران کودکان خودمانده می باشد. پژوهش ازنوع کاربردی و نیمه آزمایشی است و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پی‌گیری برای اجرای آن استفاده شده‌است. آزمودنی‌ها شامل والدین 20 کودک خودمانده بود که به صورت نمونه دردسترس انتخاب و به طور تصادفی به دوگروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند و برنامه هنردرمانی خانواده درمورد گروه آزمایش اجراشد. برای جمع آوری داده‌ها در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پی‌گیری از مقیاس رضامندی زوجیت افروزاستفاده گردید. داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های آماری تحلیل کوواریانس واندازه‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. نتایج نشان داد که برنامه هنردرمانی خانواده نمی‌تواند به‌صورت طولانی‌مدت بر رضامندی زوجیت مادران وپدران کودکان خودمانده موثر باشد.
Moghadam, K., sharifi, P., zadeh mohamdi, A., & Afroz, G. (2015). بررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران و پدران کودکان خودمانده. Empowering Exceptional Children, 6(3), 119-132.
MLA
Kaveh Moghadam; parviz sharifi; ALI zadeh mohamdi; G.Ali Afroz. "بررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران و پدران کودکان خودمانده". Empowering Exceptional Children, 6, 3, 2015, 119-132.
HARVARD
Moghadam, K., sharifi, P., zadeh mohamdi, A., Afroz, G. (2015). 'بررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران و پدران کودکان خودمانده', Empowering Exceptional Children, 6(3), pp. 119-132.
VANCOUVER
Moghadam, K., sharifi, P., zadeh mohamdi, A., Afroz, G. بررسی اثربخشی برنامه هنردرمانی خانواده بر رضامندی زوجیت مادران و پدران کودکان خودمانده. Empowering Exceptional Children, 2015; 6(3): 119-132.
