@article { author = {Banisi, Parenaz}, title = {Effectiveness of self-regulation strategies training on resiliency and social adjustment in students with learning disorder}, journal = {Empowering Exceptional Children}, volume = {10}, number = {1}, pages = {107-115}, year = {2019}, publisher = {Iranian Exceptional Children Foundation}, issn = {2588-3488}, eissn = {2645-3630}, doi = {10.22034/ceciranj.2019.91936}, abstract = {Aim: The aim of the present research was to investigate of the effectiveness of self-regulation strategies training on resiliency and social adjustment in students with learning disorder. Methods: This study was a quasi-experimental research with pre-test, post-test design and control group. The participants were 28 students with learning disorder from Tehran City in 2019 academic year who were selected by convenient sampling method. Subjects were placed into experiment and control groups randomly, each group consisting of 14 students. The experiment group participated in 8 sessions of self-regulation strategies training (two times a week; each session lasted 50 minutes), while the control group did not. The instrument was used were Connor-Davidson Resiliency Scale (2003) and Bell's Social Adjustment Questionnaire (1961). Multivariate analysis of covariance was used by SPSS24 for analyzing the data. Results:The results showed that self-regulation strategies training had a significant effect on the resiliency and social adjustment in students with learning disorder (P<0/001). Conclusion:The self-regulation strategies training can increase resiliency and social adjustment in students with learning disorder. Therefore, it is recommended that this program be used for improvement of resiliency and social adjustment in these students.}, keywords = {Learning Disorder,resiliency,self-regulation,social adjustment}, title_fa = {اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر تاب‌آوری و سازگاری دانش‌آموزان با اختلال یادگیری}, abstract_fa = {هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری انجام شد. روش: این پژوهش، نیمه‌آزمایشی و طرح مورد استفاده در پژوهش حاضر، طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش دانش‌آموزان با اختلال یادگیری شهر تهران در سال 1398 بودند. گروه نمونه شامل 28 نفر از دانش‌آموزان با اختلال یادگیری بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه 14 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 50 دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار در جلسات گروهی آموزش راهبردهای خودتنظیمی شرکت کرد و گروه کنترل هیج مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1961) بود. داده­های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند‌متغیری در نسخه 24 نرم‌افزار بسته آماری در علوم اجتماعی تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی تاثیر معناداری بر تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری داشت (001/0P<). نتیجه‌گیری: آموزش برنامه راهبردهای خودتنظیمی می‌تواند تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری را بهبود بخشد؛ بنابراین، پیشنهاد می‌شود از این برنامه برای بهبود تاب‌آوری و سازگاری اجتماعی این دانش‌آموزان استفاده شود.}, keywords_fa = {اختلال یادگیری,تاب‌آوری,خودتنظیمی,سازگاری اجتماعی}, url = {https://www.ceciranj.ir/article_91936.html}, eprint = {https://www.ceciranj.ir/article_91936_b9f77a00f4e5be313be6e1817bc8f720.pdf} }