@article { author = {Ashkan, Sanaz and Manshae, Gholamreza and Afroz, G.Ali and Talebi, Hoshang and Foroghi, Ahmad}, title = {بررسی تحلیلی اثربخشی آموزش برنامه محور تاب‌آوری در کاهش اختلالات رفتاری نوجوانان دانش‌آموز جزیره کیش}, journal = {Empowering Exceptional Children}, volume = {6}, number = {3}, pages = {91-106}, year = {2015}, publisher = {Iranian Exceptional Children Foundation}, issn = {2588-3488}, eissn = {2645-3630}, doi = {}, abstract = {پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش  برنامه محور تاب‌آوری بر اختلالات  رفتاری نوجوانان صورت گرفت. این پژوهش نیمه‌تجربی و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از دانش‌آموزان 12 الی 16 سال سن مدارس دولتی و غیردولتی جزیره کیش در سال 1393 به‌صورت غربالگری با استفاده از پرسشنامه مشکلات رفتاری آخنباخ (YSR) شناسایی شد‌‌ند. تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 دانش‌آموزان به عنوان لیست انتظار و با توجه به سن، جنسیت و سطح تحصیلات با گروه آزمایشی همتاسازی شدند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت آموزش گروهی از مهارتهای برنامه تاب‌آوری قرار گرفتند. بعد از دو هفته از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون (اختلالات رفتاری آخنباخ) از هر دو گروه به عمل آمد. همچنین آزمون پیگیری بعد از دو ماه از پس آزمون از همه آزمودنی ها اخذ شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS.21 و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت گرفت. آموزش تاب‌آوری به نوجوانان در کاهش مشکلات رفتاری (اضطراب و افسردگی، گوشه گیری/افسردگی، شکایات بدنی، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه، رفتار قانون شکنی، رفتار پرخاشگرانه و سایر مشکلات رفتاری) تاثیر مثبتی داشت (01/0P<). اما آموزش تاب آوری در مشکلات تفکر دانش آموزان تاثیر معنی‌داری نداشت.}, keywords = {آموزش تاب‌آوری,اختلالات رفتاری,نوجوانان,اثربخشی}, title_fa = {بررسی تحلیلی اثربخشی آموزش برنامه محور تاب‌آوری در کاهش اختلالات رفتاری نوجوانان دانش‌آموز جزیره کیش}, abstract_fa = {پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش  برنامه محور تاب‌آوری بر اختلالات  رفتاری نوجوانان صورت گرفت. این پژوهش نیمه‌تجربی و در قالب طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از دانش‌آموزان 12 الی 16 سال سن مدارس دولتی و غیردولتی جزیره کیش در سال 1393 به‌صورت غربالگری با استفاده از پرسشنامه مشکلات رفتاری آخنباخ (YSR) شناسایی شد‌‌ند. تعداد 15 نفر در گروه آزمایش و 15 دانش‌آموزان به عنوان لیست انتظار و با توجه به سن، جنسیت و سطح تحصیلات با گروه آزمایشی همتاسازی شدند. سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت آموزش گروهی از مهارتهای برنامه تاب‌آوری قرار گرفتند. بعد از دو هفته از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون (اختلالات رفتاری آخنباخ) از هر دو گروه به عمل آمد. همچنین آزمون پیگیری بعد از دو ماه از پس آزمون از همه آزمودنی ها اخذ شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS.21 و روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر صورت گرفت. آموزش تاب‌آوری به نوجوانان در کاهش مشکلات رفتاری (اضطراب و افسردگی، گوشه گیری/افسردگی، شکایات بدنی، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه، رفتار قانون شکنی، رفتار پرخاشگرانه و سایر مشکلات رفتاری) تاثیر مثبتی داشت (01/0P<). اما آموزش تاب آوری در مشکلات تفکر دانش آموزان تاثیر معنی‌داری نداشت.}, keywords_fa = {آموزش تاب‌آوری,اختلالات رفتاری,نوجوانان,اثربخشی}, url = {https://www.ceciranj.ir/article_66325.html}, eprint = {https://www.ceciranj.ir/article_66325_c6f01c5e0c81f1752f2497c1c4dbfab5.pdf} }