انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of Captain Log’s cognitive software on working memory of students with learning disabilitiesاثربخشی نرمافزار شناختی کاپیتان لاگ بر حافظۀ فعال دانشآموزان دارای ناتوانیهای یادگیری5158213310.22034/ceciranj.2018.82133FAنسترن رویتوند غیاثوندکارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه روانشناسی عمومی، قزوین، ایرانمجتبی امیری مجددانشیاردانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر، دانشکده علوم انسانی، گروه روانشناسی، ابهر، ایران.Journal Article20190125Aim. The present research aims at determining the effectiveness of Captain Log’s cognitive software on working memory of students with learning disabilities. Methods. This is a quasi-experiment research with pretest-posttest design and a control group. The statistical population consisted of all students with learning disabilities who attended the educational and rehabilitation centers of students with specific learning problems (governmental and nongovernmental) in Tehran durin year 2016. 24 students were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to two groups of 12 students (control and experiment). Then, the experiment group was trained during eight sessions of Captain Log’s working memory builder software program, while control group did not receive any intervention. Before and after the intervention, Tehran-Stanford Binet Intelligence Scale was used for measuring active memory. Data were analyzed by one-variable and multivariate covariance analysis. Findings. The results demonstrated that Captain Log’s cognitive working memory builder software has a positive influence on the working memory (verbal and non-verbal) of students with learning disabilities. Conclusion. Therefore, it could be concluded that Captain Log’s Software can be used to improve the working memory of students with learning disabilities and consequently solve their educational problems.هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی نرمافزار شناختی کاپیتان لاگ بر حافظۀ فعال دانشآموزان دارای ناتوانیهای یادگیری بود. این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری بود که در سال 1395به مراکز آموزش و توانبخشی دانشآموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری (دولتی و غیردولتی) شهر تهران مراجعه کرده بودند. از بین آنها به روش دردسترس 24 نفر انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه 12 نفره(کنترل و آزمایش) قرار گرفتند و سپس گروه آزمایش در طی هشت جلسه تحت آموزش نرمافزار شناختی کاپیتان لاگ قرار گرفت و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. پیش و پس از مداخله، از خرده مقیاس حافظۀ فعال آزمون هوش تهران- استنفورد بینه برای اندازهگیری حافظۀ فعال استفاده شد و دادههای پژوهش از طریق آزمونهای تحلیل کوواریانس تکمتغیری و چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که نرمافزارشناختی کاپیتانلاگ بر حافظۀ فعال(کلامی و غیرکلامی) دانشآموزان با ناتوانیهای یادگیری تأثیر مثبت دارد. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که نرمافزار کاپیتان لاگ این مزیت را دارد که از آن میتوان در بهبود حافظۀ فعال دانشآموزان دارای ناتوانیهای یادگیری و در نتیجه در حل مشکلات تحصیلی آنها بهره گرفت.انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Pilot design and validation of a deliberate self-harm inhibitory control training applicationطراحی و اعتباریابی مقدماتی برنامۀ کنترل بازداری رفتارهای خودآسیبرسان عمدی نوجوان*17258213410.22034/ceciranj.2018.82134FAپریسا پدرامدانشجوی دکتری گروه روانشناسی، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایرانسیده منور یزدیاستاد دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایرانشکوهالسادات بنیجمالیدانشیار گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایرانشقایق زهراییاستادیار گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهراء، تهران، ایرانJournal Article20190125Aim. The purpose of this study was to design and evaluate the validity and reliability of a smartphone application for inhibitory control of deliberate self-harm behaviors among dolescents. Methods. The study was a descriptive research of correlational type. The population consisted of all girls) admitted to Roozbeh Psychiatric Hospital who had deliberate self-harm behaviors during the past year. Using purposeful sampling method, a sample of 15 adolescent girls (aged 14-18) admitted to Roozbeh Psychiatric Hospital, who had deliberate self-harm behaviors were selected and evaluated using semi-structured clinical interview, Raven IQ Test, Deliberate Self-Harm Survey, and Go-NoGo Test. Test-retest reliability, internal consistency and concurrent validity of inhibitory control training and Go-NoGo Test were evaluated using Pearson correlation analysis. Results. The results indicated that the correlation coefficients of internal consistency reliability, and test-retest reliability were significant (P<0.001) .Correlation coefficient of concurrent validity for reaction time and error ratios were significant (P<0.001). Statistical analysis indicated the reliability and validity of this application. Conclusion. It seems that this application can be used as an intervention to increase response inhibition, especially in those who deliberately harm themselves.پژوهش حاضر با هدف طراحی و ارزیابی اعتبار و روایی برنامۀ موبایلی آموزش کنترل بازداری رفتارهای خودآسیبرسان عمدی نوجوانان اجرا شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ پژوهش همۀ دختران بستری در بیمارستانهای روانپزشکی شهر تهران را شامل میشد که در سال گذشته رفتار خودآسیبرسان عمدی داشتند. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، نمونهای شامل 15 نفر نوجوان دختر 14 - 18 سال، بستری در بیمارستان روانپزشکی روزبه، دارای رفتارهای خودآسیبرسان عمدی، انتخاب و از طریق مصاحبۀ بالینی نیمه ساختاریافته، آزمون هوش ریون، پرسشنامۀ خودآسیبرسانی عمدی و آزمون برو- نرو ارزیابی شدند. پایایی بازآزمایی، همسانی درونی و روایی همزمان مداخلۀ آموزش بازداری با آزمون برو - نرو بررسی شد. در تحلیل دادهها از روش آماری همبستگی پیرسون استفاده شد. یافتهها نشان داد که ضرایب همبستگی در ارزیابی پایایی، همسانی درونی و پایایی بازآزمایی معنادار (001/0P˂) بودند. هم چنین ضرایب همبستگی روایی همزمان برای زمان واکنشها و نسبت خطای ابزارها معنادار (001/0˂P) بودند. تحلیلهای آماری حاکی از پایایی و روایی قابل قبول این ابزار بود. با توجه به پایایی و روایی حاصل، به نظر میرسد میتوان از برنامۀ آموزش بازداری بهمنظور افزایش بازداری پاسخ، بهویژه در افراد دارای رفتارهای خودآسیبرسان عمدی استفاده کرد.
کلیدواژهها:انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of parent behavioral training on parent-child interaction and parenting stress in mothers of children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorderاثربخشی آموزش رفتاری والد بر تعامل والد-کودک و تنیدگی فرزندپروری مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیشفعالی27368213510.22034/ceciranj.2018.82135FAفاطمه صمدیکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آیتالله آملی، آمل، ایرانحدیث صمدیکارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ساری، ایرانJournal Article20190125Aim. The aim of this study was to investigate parent bbehavioral training on the parent-child interaction and parenting stress in mothers of children with attention deficit/hyperactivity disorder. Methods. The present research was a semi-experimental study with pre-test, post-test design and control group. The research population included all mothers of children with attention deficit/hyperactivity disorder referring to Atiyeh Psychology Clinic in 2018 academic year. The sample included 30 mothers who were selected using convenient sampling method. Subjects were divided into experiment and control groups randomly, each group consisting of 15 mothers. The experiment group participated in 10 sessions of parent management training (twice a week; each session lasted 90 minutes), while the control group did not. The used in this research were Piyanta’s Child-Parent Relationship Scale (1992) and Berry and Jones’ Parental Stress Scale (1995). Multivariate analysis of covariance was used by SPSS23 for analyzing the data. Results. The results showed that parent management training had a significant effect on the parent-child interaction and parenting stress in mothers of children with attention deficit/hyperactivity disorder. Conclusion. The parent management training can increase parent-child interaction and decrease behavioral problems of children with attention deficit/hyperactivity disorder; therefore, planning for make use of this program is of particular importance.این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش رفتاری والد بر تنیدگی فرزندپروری و تعامل والد- کودک در مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیشفعالی انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و طرح مورد استفاده در این پژوهش طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری در این پژوهش کلیۀ مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیشفعالی مراجعهکننده به کلینیک روانشناسی آتیه در سال 1397 بودند. گروه نمونه مشتمل بر 30 نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسۀ 90 دقیقهای، هفتهای دو بار در جلسات گروهی آموزش رفتاری والد شرکت کرد و گروه کنترل هیج مداخلهای دریافت نکرد. ابزار به کار گرفته شده در پژوهش حاضر مقیاس رابطۀ کودک-والد رابرت سی. پیانتا (1992) و مقیاس تنیدگی فرزندپروری بری و جونز (1995) بودند. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نسخۀ 23 نرمافزار SPSS تحلیل شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که آموزش رفتاری والد تأثیر معناداری بر تعامل والد- کودک و تنیدگی فرزندپروری در مادران کودکان با اختلال کاستی توجه - بیشفعالی داشت. آموزش برنامۀ آموزش رفتاری والد میتواند تعامل والد- کودک را افزایش و مشکلات رفتاری کودکان با اختلال رفتاری را کاهش دهد؛ بنابراین، برنامهریزی بهمنظور استفاده از این برنامه اهمیت خاصی داردانجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Comparative study of the effectiveness of verbal self-instruction and perceptual-motor games on behavioral-emotional organization and problem-solving skills in high school studentsبررسی مقایسهای اثربخشی روش خودآموزی کلامی و بازیهای ادراکی- حرکتی بر سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مسأله در دانشآموزان مبتلا به اختلال کاستیتوجه – بیشفعالی37498213610.22034/ceciranj.2018.82136FAصمد قصابیدانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانحسن بافنده قراملکیاستادیار علوم اعصاب شناختی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،تبریز،گیتا موللیدانشیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، مرکز تحقیقات اعصاب اطفال، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، تهران، ایرانعلیرضا محمدی آریااستادیار روانشناسی تربیتی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایرانJournal Article20190125Aim: The purpose of the present study was to compare the effectiveness of verbal self-instruction method and perceptual-motor games on behavioral-emotional organization and problem solving skills of high school students in Tabriz. Methods. This was an experimental study with pre-test and post-test design and a control group. The statistical population includes all boy students in Tabriz primary schools in the academic year of 2017-2018. Based on DSM-5 diagnostic criteria and CSI-4 questionnaire, they were diagnosed as uncontrolled and hypreactive students. Finally, 60 students were selected using cluster sampling method, 40 of whom were assigned randomly to two experiment groups and 20 students to the control group. To collect the data, Conners’ Psychological Nursing Scale was used and multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. Results. Comparison of means shows that behavioral-emotional organization and problem-solving skills in cognitive-motor skills and verbal self-learning in pre-test are higher than the post-test. Finally, comparing the effectiveness of perceptual-motor method and verbal self instruction method, there was no significant difference in behavioral-emotional organization and problem solving skills among students. Conclusion. Based on the findings, it can be concluded that proper interventions such as using verbal self-learning and perceptual-motor games can be useful in treating behavioral-emotional problems, increase problem-solving skills and improve cognitive skills of hyperactive students.دانشآموزان مبتلا به اختلال کاستیتوجه – بیشفعالی از جمله افرادی هستند که در مهارت حل مسأله و سازماندهی رفتاری- هیجانی با مشکلاتی رو به رو هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسهای اثربخشی روش خودآموزی کلامی و روش بازیهای ادراکی- حرکتی بر سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مسأله دانشآموزان مبتلا به اختلال کاستیتوجه – بیشفعالی شهر تبریز بود. این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشآموزان پسر مدارس ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 97-96 بود و نمونۀ پژوهش به تعداد 60 نفر که بر اساس ملاکهای تشخیصیDSM-5 و پرسشنامۀ نشانههای مرضی کودکان (CSI-4) به عنوان دانشآموزان مبتلا به اختلال کاستیتوجه – بیشفعالی تشخیص داده شدند که 40 نفر از آنها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و 20 نفر نیز در گروه گواه جایدهی شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس عصب روانشناختی کودک و نوجوان کانرز (2004) و برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شده است. مقایسۀ میانگینها نشان داد که نمرههای سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مسأله در روش بازیهای ادراکی – حرکتی و خودآموزی کلامی در پیشآزمون بالاتر از پسآزمون بود. نهایتأ، در مقایسۀ اثربخشی روش بازیهای ادراکی- حرکتی و روش خودآموزی کلامی بر سازماندهی رفتاری- هیجانی و مهارت حل مسأله دانشآموزان تفاوت چندانی مشاهده نشد. براساس یافتهها میتوان بیان کرد که انجام مداخلههای مناسب مانند استفاده از روش خودآموزی کلامی و بازیهای ادراکی- حرکتی میتواند در درمان مشکلات رفتاری- هیجانی، افزایش مهارت حل مسأله و بهبود مهارتهای شناختی دانشآموزان مبتلا به اختلال کاستیتوجه – بیشفعالی مؤثر باشد.انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of lego therapy training program on social interaction and stereotypic behaviors in children with autismاثربخشی برنامۀ آموزشی درمان با استفاده از لگو بر تعامل اجتماعی و رفتارهای قالبی کودکان اتیسم51608213710.22034/ceciranj.2018.82137FAپریناز بنیسیاستادیار گروه روانشناسی و مشاوره، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانJournal Article20190125Aim. The aim of present study was to investigate the effectiveness of lego therapy training program on the social interaction and stereotypic behaviors in children with autism. Methods. The present research was a semi-experimental study with pre-test, post-test design and control group. The participants were 22 children with autism from Tehran city in 2017-2018 academic year who were selected by convenient sampling method. Subjects were divided into experiment and control groups randomly, each group consisting of 11 children. The experiment group participated in 16 sessions of lego therapy training program (twice a week; each session lasted 60 minutes), while the control group did not. The tool utilized was Gilliam Autism Rating Scale (GARS). Multivariate analysis of covariance was used by SPSS24 for analyzing the data. Results. The results showed that lego therapy training program had a significant effect on the social interaction and stereotypic behaviors children with autism. Conclusion. The lego therapy training program can increase social interaction and decrease stereotypic behaviors of children with autism; Therefore, planning for make use of this program is of particular importance.این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی برنامۀ آموزشی درمان با استفاده از لگو بر تعامل اجتماعی و رفتارهای قالبی کودکان اتیسم انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و طرح مورد استفاده در این پژوهش طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری در این پژوهش کلیۀ کودکان اتیسم شهر تهران در سال 1397-1396 بودند. گروه نمونه مشتمل بر 22 کودک اتیسم بود که به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 11 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 16 جلسه 60 دقیقهای، هفتهای دو بار در برنامۀ آموزشی درمان با استفاده از لگو شرکت کرد و گروه کنترل هیج مداخلهای دریافت نکرد. ابزار بهکار گرفته شده در پژوهش حاضر آزمون تشخیصی اوتیسم گیلیام بود. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نسخۀ 24 نرمافزار SPSS تحلیل شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که برنامۀ آموزشی درمان با استفاده از لگو تأثیر معناداری بر تعامل اجتماعی و رفتارهای قالبی کودکان اتیسم داشت. برنامۀ آموزشی درمان با استفاده از لگو میتواند تعامل اجتماعی کودکان اتیسم را افزایش و رفتارهای قالبی آنها را کاهش دهد؛ بنابراین، برنامهریزی بهمنظور استفاده از این برنامه اهمیت خاصی دارد.انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of positive psychology-based training on hardiness and emotional balance in mothers of children with attention deficit/hyperactivity disorderتأثیر آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبتنگر بر سخترویی و تعادل عاطفۀ مادران کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی– نقصتوجه61738213810.22034/ceciranj.2018.82138FAفاطمه علوی هراتیکارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه خاتم، تهران، ایران.ماندانا نیکناماستادیار گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خاتم، تهران، ایران0000-0001-5431-2593سیمین حسینیاناستاد گروه مشاوره، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا، تهران، ایرانJournal Article20190125Aim. The aim of this study was to investigate the effect of positivist psychological education on the hardiness and emotional balance in mothers of children with attention deficit/hyperactivity disorder (ADHD). Methods. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design with control group. The statistical population of the study consisted of all mothers of children with ADHD who were referred to the Atiyeh’s Comprehensive Psychiatric Center in Tehran during the years 2017-2018 for the treatment of their children. 28 mothers were selected using convenience sampling and randomly assigned to either experiment (13) or control (15) groups. The experiment group participated in 10 sessions (once a week, 120 minutes each session), while the control group did not participate in these sessions. To collect information, the Kobasa Hardship Questionnaire (1979) and PANAS Affections (1988) were used. Data were analyzed using one-variable and multivariate covariance analysis using SPSS25 software. Results. The results of this study showed that education based on positive psychological concepts led to a significant increase in the degree of hardiness and its components (except the challenge, (P>0. 05)), positive emotions and negative emotional loss in mothers of children with ADHD (P<0.05). Conclusion. According to the findings, the use of a positive-psychological education program to promote hardiness and increase the positive excitement of mothers of children with ADHD with the goal of their psychological immunization is suggested.این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش روانشناسی مثبتنگر بر سخترویی و تعادل عاطفۀ مادران کــودکـان مبتـلا بـه اختـلال کاستی توجه – بیشفعالی انـجـام شد. روش پـژوهـش، از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، شامل کلیۀ مادران کودکان دارای اختلال کاستی توجه - بیش فعالی بود که در سال 97-1396 برای درمان فرزند خود به مرکز جامع اعصـاب و روان آتیـه در تهران مراجعه کرده بودند. تعـداد 28 نفر از مادران بهعنوان نمونۀ پژوهش از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (13) و گروه کنترل (15) جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 10 جلسۀ آموزش (هفتهای 1 جلسه؛ هر جلسه 120 دقیقه) شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکرد. برای گردآوری اطلاعـات از پرسشنـامههای سخترویی کوباسا (1979) و عواطف پاناس (1988) استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره با بهکارگیری نرم افزار spss25 تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر مفاهیم روانشناسی مثبتنگر به افزایش معنادار در میزان سخترویی و مؤلّفههای آن(به غیر از چالش، (05/0<p)، عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی در مادران کودکان مبتلا به اختلال کاستی توجه – بیشفعالی منجر شده است(05/0 >p). با توجه به یافتههای پژوهش، استفاده از برنامـۀ آمـوزش مبتنی بر روانشناسی مثبـتنگر در جهت ارتـقاء سخترویی و افزایش هیـجان مثبت مـادران کودکـان دارای اختلال کاستی توجه – بیشفعالی باهدف ایمنسازی روانی آنها پیشنهاد میشود.انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of Arsh Leisure Time Program training on mental health in mothers of slow paced childrenاثربخشی آموزش برنامۀ اوقات فراغت عرش بر سلامت روانی مادران کودکان آهستهگام75868213910.22034/ceciranj.2018.82139FAآتنا یوسف زادهدانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ایرانسمیه جلیلی آبکناردکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران، تهران، ایران0000000304968273محمد عاشوریاستادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران0000000216852932Journal Article20190125Aim. The aim of this study was to investigate the effectiveness of Arsh Leisure Time Program training on the mental health in mothers of slow paced children in Tehran city. Methods. The present research was a semi-experimental study with pre-test, post-test design and control group. The study sample included 30 mothers and their slow paced children who were selected by convenient sampling method from exceptional schools in Tehran city in 2018 academic year, and were divided into experiment and control group (each consisting of 15 individuals) randomly and equally. The experiment group participated in Arsh Leisure Time Program training for 16 sessions (two sessions weekly; each lasting for 60 minutes), while control group did not. The tool used in present research was Goldberg and Hiller's General Health Questionnaire (1993). Data were analyzed by multiple analysis of covariance through SPSS24. Results. The findings of this research showed that there was a significant decrease in mean scores of general health and subscales (somatic symptoms, anxiety, social dysfunction and depression) in experiment group at the post-test in comparison to control group. In other words, the intervention had a positive effect on the mental health of experiment group. Conclusion. Arsh Leisure Time Program training led to improve the mental health in mothers of slow paced children. Therefore, a specific leisure time program is necessary in order to increase mental health in mothers of slow paced children.هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش برنامۀ اوقات فراغت عرش بر سلامت روانی مادران کودکان آهستهگام بود. پژوهش حاضر یک مطالعۀ نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. نمونۀ آماری این پژوهش را 30 نفر از مادران کودکان آهستهگام و فرزندان آنها تشکیل میدادند کهبه روش نمونهگیری در دسترس از مدارس استثنایی شهر تهران در سال تحصیلی 1397 انتخاب شدند و بهصورت تصادفی و بهطور مساوی در یکی از دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 16 جلسۀ آموزش برنامۀ اوقات فراغت عرش (هفتهای 2 جلسه؛ هر جلسه 60 دقیقه) شرکت کردند؛ در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نداشت. آزمودنیها با استفاده از پرسشنامۀ سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر ارزیابی (1993) ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری با بهکارگیری نسخۀ 23 نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافتههای این پژوهش نشان داد که بعد از مداخله، میانگین نمرات سلامت روانی و خردهمقیاسهای آن (علائم جسمانی، اضطراب، نقص در عملکرد اجتماعی و افسردگی) در گروه آزمایش بهطور معناداری کمتر از گروه کنترل بود، به بیان دیگر، مداخله تأثیر مثبتی بر سلامت روان گروه آزمایش داشت. آموزش برنامۀ اوقات فراغت عرش باعث بهبود سلامت روانی مادران کودکان آهستهگام شد. بنابراین، برنامۀ اوقات فراغت ویژهای نیاز است تا سلامت روانی مادران کودکان آهستهگام افزایش یابد.
کلید واژههاانجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of targeted reading intervention based on response to intervention on reading function and academic self-efficacy of third grade elementary school students with dyslexiaاثربخشی مداخلۀ هدفمند خواندن مبتنی بر پاسخ به مداخله بر عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان نارساخوان پایۀ سوم ابتدایی87988226310.22034/ceciranj.2018.82263FAداوود فتحیدکترای تخصصی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهوازسالار فرامرزیدانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانزهرا افتخار صعادیاستادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد واحد اهواز، اهواز، ایرانفرح نادریاستادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد واحد اهواز، اهواز، ایرانیدالله زرگراستادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد واحد اهواز، اهواز، ایرانJournal Article20190128Aim. The purpose of the present research was to investigate the effectiveness of targeted reading intervention based on response to intervention on reading function and academic self-efficacy of students with dyslexia in Hamedan city. Methods. This research was a quasi-experimental study with pre-test, post-test design and a control group. The study population consisted of third grade elementary school students with dyslexia. Subjects were selected by simple random sampling method, so that 30 students with dyslexia particiapted. Subjects were divided into two groups randomly (experiment and control group), each consisting of 15 students. Experiment group received targeted reading intervention based on response to intervention in 12 sessions while control group did not. The tools of present research were Koromi-Nouri & Moradi’s Reading and Dyslexia Test (2005) and McIllroy & Bunting’s Academic Self-efficacy Questionnaire (2001). The data were analyzed by using multivariate analysis of covariance test (MANCOVA). Results. Findings of this research showed that mean scores of reading function and academic self-efficacy in experiment group were significantly increased after intervention in comparison with control group. The targeted reading intervention led to improve the reading function and academic self-efficacy of students with dyslexia. Conclusion. Therefore, paying attention to the variables such as reading function and academic self-efficacy are essential and planning for providing targeted reading intervention based on response to intervention for these students is of particular importance.پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخلۀ هدفمند خواندن مبتنی بر پاسخ به مداخله بر عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان نارساخوان در شهر همدان انجام شده است. این پژوهش، یک مطالعۀ نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش، دانشآموزان نارساخوان پایۀ سوم ابتدایی بودند. برای انتخاب آزمودنیها از روش نمونهگیری تصادفی استفاده شد، به طوری که در این پژوهش 30 دانشآموز نارساخوان پایۀ سوم ابتدایی شرکت داشتند. آزمودنیها به روش تصادفی ساده به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند و در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی، برنامۀ مداخله هدفمند خواندن مبتنی بر پاسخ به مداخله را در 12 جلسه دریافت کرد، در حالی که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. ابزار استفاده شده در این پژوهش آزمون خواندن و نارساخوانی کرمی نوری و مرادی (1384) و پرسشنامۀ خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2001) بود. اطلاعات جمعآوری شده از طریق آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در مرحله بعد از مداخله، میانگین نمرات عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی گروه آزمایش پس از مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. برنامۀ آموزشی مداخلۀ هدفمند خواندن باعث بهبود عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان نارساخوان شد. بنابراین، توجه به متغیرهایی از جمله عملکرد خواندن و خودکارآمدی تحصیلی ضروری است و برنامهریزی برای ارائه مداخلۀ هدفمند خواندن مبتنی بر پاسخ به مداخله به این دانشآموزان اهمیت خاصی دارد.انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Comparison of identification styles, self-efficacy and emotional intelligence of normal adolescents and adolescents with behavioral disorderمقایسۀ سبکهای هویّتی، خودکارآمدی و هوش هیجانی در نوجوانان عادی و نوجوانان با اختلال رفتاری991098226410.22034/ceciranj.2018.82264FAعلیرضا گلستانکارشناسی ارشد دانشگاه زاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایرانعلیرضا سالمی خامنهعضو هیئت علمی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایرانالهام ضرغامیاستادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایرانJournal Article20190128Aim. The aim of this study was to compare identification styles, self-efficacy and emotional intelligence of adolescents’ behavioral disorder with normal adolescents in Tehran City. Methods. In this causal-comparative research, 110 students aged 13-15 years old participated. They were chosen using simple random sampling method and divided into two groups (55 students with behavioral disorder and 55 normal students). They were from middle socio-economical class. The toold utilized were were Berzonsky Identity Style Questionnaire (1992), Sherer et al. Self-Efficacy Questionnaire (1982), Bradberry & Greaves’ Emotional Intelligence Questionnaire (2004), and Rutter’s Child Behavior Questionnaire for Parents (1995). Data were analyzed by MANOVA through SPSS24. Results. The results of multivariate analysis of variance showed that mean scores of identification styles, self-efficacy and emotional intelligence in normal adolescents were significantly more than those of behavioral disordered adolescents. Conclusion. Identification styles, self-efficacy and emotional intelligence are complex and multidimensional phenomena that play a very important and interactive role in adolescents.پژوهش حاضر بهمنظور مقایسۀ سبکهای هویّتی، خودکارآمدی و هوش هیجانی در نوجوانان با اختلال رفتاری و عادی در شهر تهران انجام شد. در این پژوهش علّی مقایسهای 110 دانشآموز 13 - 15 ساله شرکت کرده بودند. آنها به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه (55 نفر دارای اختلال رفتاری و 55 نفر دانشآموز عادی) تقسیم شدند. آنها از لحاظ اقتصادی و اجتماعی در سطح متوسطی قرار داشتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامۀ سبک هویّت برزونسکی (1992)، پرسشنامۀ خودکارآمدی شرر، مادوکس، مرکندانت، پرتیس دون، جاکوبز و راجرز (1982)، پرسشنامۀ هوش هیجانی برادبری و گریوز (2004) و پرسشنامۀ مشکلات رفتاری راتر- فرم والدین (1995) بود. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری با بهکارگیری نسخۀ 24 نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که میانگین نمرات سبکهای هویّتی، خودکارآمدی و هوش هیجانی نوجوانان عادی به طور معناداری بیشتر از گروه نوجوانان دارای اختلال رفتاری بود. سبکهای هویّتی، خودکارآمدی و هوش هیجانی از پدیدههای پیچیده و چند بُعدی است که نقش بسیار مهم و متقابلی در نوجوانان دارند.انجمن علمی کودکان استثنایی ایرانتوانمندسازی کودکان استثنایی2588-34889320180923Effectiveness of positive parenting program training on relationship between parents and their slow-paced childاثربخشی آموزش برنامۀ فرزندپروری مثبت بر ارتباط والدین باکودک آهسته گام1111218226510.22034/ceciranj.2018.82265FAفاطمه طاهریکارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایرانعلی اکبر ارجمندنیادانشیارگروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانغلامعلی افروزاستاد ممتازگروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران0000-0001-9819-6790Journal Article20190128Aim. The study is aimed at investigating the effectiveness of positive parenting program training on the relationship between parents and their slow-paced child. Method. The present study is a quasi-experimental research with pretest-posttest design and control group. The statistical population included all parents of slow-paced students who were studying in elementary school in Semnan city in 2014-2015 academic year and the study sample included 30 couples who were parents of slow-paced students selected by available sampling method from Semnan schools and were randomly placed into two experiment & control groups. The experiment group participated in 8 training sessions of positive parenting program (one 90-minutes session a week), while no training was provided to the control group. The tools used in this study were a demographic questionnaire and Pianta’s Parent-Child Relationship Scale (1994). Data were analyzed by Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA) using SPSS22. Results. Findings indicated a significant difference between pre-test and post-test scores in experiment group (p<0.05). Conclusion: It can be concluded that positive parenting program improves the relationships between the parents and slow-paced child.هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش برنامۀ فرزندپروری مثبت بر ارتباط والدین با کودک آهسته گام خویش بود.پژوهش حاضر، یک مطالعۀ شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون–پسآزمون و گروه کنترل است. جامعۀ آماری این پژوهش، شامل کلیۀ والدین دانشآموزان آهسته گام مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی در سال1394-1393 شهر سمنان بود و نمونۀ این پژوهش، 30 زوج از والدین دانشآموزان آهسته گام بودند که با روش نمونهگیری در دسترس از مدارس شهر سمنان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسۀ آموزشی برنامه فرزندپروری مثبت (هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه) شرکت کردند؛ در حالی که به گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. ابزار استفاده در این پژوهش پرسشنامۀ جمعیتشناختی و مقیاس رابطۀ والد–کودک پیانتا (1994) بود. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری با بهکارگیری نرمافزار SPSS(نسخه 22) تجزیه و تحلیل شد. یافتهها حاکی از تفاوت معنادار نمرات پیشآزمون و پسآزمون(05/0 (p<بود. میتوان نتیجه گرفت برنامۀ فرزند پروری مثبت باعث بهبود روابط والدین و فرزند میشود.