انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی برنامۀ آموزشی پویش بر عزتنفس کودکان با مشکلات یادگیری
1
14
FA
محسن
شکوهی یکتا
دانشیار، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
myekta@ut.ac.ir
نفیسه
قرائی
دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
علی اکبر
ارجمندنیا
دانشیار، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
drarjmandnia@gmail.com
جلیل
فتح آبادی
دانشیار، روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
رزیتا
داوری آشتیانی
دانشیار، روانپزشک، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامۀ آموزشی پویش بر عزت نفس کودکان با مشکلات یادگیری اجرا شد و از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. گروه نمونه شامل 30 نفر از کودکان پایههای سوم تا پنجم دبستان بود که با مراجعه به بیمارستان امام حسین (ع) تشخیص مشکلات یادگیری گرفته و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برنامۀ آموزشی پویش طی 8 جلسۀ 90 دقیقهای در طول چهار هفته (هر هفته دو جلسه) اجرا شد. برای ارزیابی اثربخشی برنامۀ آموزشی، آزمون عزتنفس پُپ مورد استفاده قرار گرفت. بهمنظور تحلیل یافتههای پژوهش از تحلیل کوواریانس و آزمون تی همبسته استفاده گردید. یافتهها نشان دادند برنامۀ آموزشی پویش برای گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه، افزایش معنادار سطح عزتنفس کل و سه زیرمقیاس عزتنفس عمومی، تحصیلی و جسمانی را در پی داشته است. پایداری نتایج پس از پیگیری دو ماهه نیز تأیید شد. بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش و ضرورت افزایش عزتنفس کودکان با مشکلات یادگیری، میتوان برنامۀ آموزشی پویش را در مدارس و مراکز درمانی، جهت کمک به ارتقای سطح عزت نفس این کودکان، پیشنهاد نمود.
خودپنداره,اختلال یادگیری,برنامۀ پاسپورت
https://www.ceciranj.ir/article_66722.html
https://www.ceciranj.ir/article_66722_1771c0603275b59a93b34cc2b989d93e.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی تلفیق روش آموزش چند حسی و یکپارچگی حسی بر علایم اختلال خواندن و نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی
27
41
FA
لیلی
زادخوت
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز.
مهناز
استکی
استادیار گروه روانشناسی دانشکده علوم اجتماعی و روانشناسی دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز.
رویا
کوچک انتظار
استادیار گروه روانشناسی دانشکده علوماجتماعی و روانشناسی دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز.
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تلفیق روش آموزش چند حسی و تمرینات یکپارچگی حسی بر علائم اختلالات خواندن و نوشتن دانش آموزان دوره ابتدایی بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود، که در آن شرکت کنندگان پژوهش، به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل، دو آزمون محقق ساخته املا و آزمون خواندن (نما) بود. گروه آزمایش تحت مداخله برنامه تمرینات یکپارچگی حسی و روش آموزش چند حسی قرار گرفتند؛ ولی آزمودنی های گروه گواه مداخله ای در یافت نکردند. نتایج آزمون با استفاده از نرم افزار آماریspss و با روش تحلیل کواریانس انجام شد. و نشان داد، میانگین نمرات پس آزمون خواندن و نوشتن گروه آزمایش بیشتر از میانگین نمرات پس آزمون خواندن و نوشتن گروه گواه است. در مجموع یافتههای به دست آمده در این پژوهش به وضوح حاکی از آن بود، که به کارگیری برنامه تلفیقی آموزش چند حسی و تمرینات یکپارچگی حسی بر بهبود علائم اختلال خواندن (درک متن و کاهش خطاهای خواندن) و اختلال نوشتن (حافظه شنیداری، حافظه دیداری، حساسیت شنیداری، دقت و مشکلات آموزشی) دانش آموزان گروه آزمایش تاثیر داشتهاست.
روش چندحسی,تمرینات یکپارچگی حسی,اختلال نوشتن,اختلال خواندن
https://www.ceciranj.ir/article_66723.html
https://www.ceciranj.ir/article_66723_e54dddff9ee704f055ffa6f940ec0c9f.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی آموزش خلاقیت بر خلاقیت و عزت نفس دانشآموزان دختر مقطع ابتدایی
42
54
FA
لیلا
افضلی
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان اسلامشهر، تهران، ایران
leilaafzali@ut.ac.ir
سمیه
اسماعیلی
کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، تهران
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش خلاقیت بر خلاقیت و عزتنفس دانشآموزان دختر دوره ابتدایی اسلامشهر، اجراء شدهاست. برای این منظور 120 نفر (60 نفر گروه آزمایشی و 60 نفر گروه کنترل) از دانش آموزان مقطع ابتدایی به روش نمونه گیری خوشهای انتخاب شدند. روش پژوهش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه عزتنفس روزنبرگ (1965) و آزمون تصویری خلاقیت تورنس (1969) می باشند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش خلاقیت تأثیر مثبت بر خلاقیت و عزت نفس دانش آموزان دارد. آموزش خلاقیت به دانش آموزان منجر به ارتقای معنادار ابعاد سیالی، ابتکار و بسط در این گروه شده است. اما در بعد انعطاف پذیری، رشد معناداری حاصل نشده است.
آموزش خلاقیت,خلاقیت و عزت نفس
https://www.ceciranj.ir/article_66724.html
https://www.ceciranj.ir/article_66724_0f1744f012370c5e5234fc6334e65658.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی در نظمجویی شناختی هیجان نوجوانان دختر دارای اختلال سلوک
51
67
FA
سعیده
صادقی راد
کارشناسارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی تهران
محمد
حاتمی
دانشیار گروه روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی تهران
جعفر
حسنی
دانشیار گروه روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی تهران
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزش مهارتهای ارتباطی در نظمجویی شناختی هیجاننوجوانان دختر دارای اختلال سلوک، طراحی شدهاست. نخست به مدارس راهنمایی دخترانه استان البرز که در دسترس بوده، مراجعه نموده و در مقطع راهنمایی (محدوده سنی 12 تا 15 سال)، پرسشنامه اختلال سلوک اجرا شد. پس از اینکه افراد دارای نمرات بالا در پرسشنامه اختلال سلوک (افرادی که پس از محاسبهی نمرات تمام مقیاسها و رسم نیمرخ CBCL، قلهی نیمرخشان در طیف بالینی قرار گرفت)، از بین مجموع 90 شرکتکننده انتخاب گشته و تحت مصاحبه ساختار یافته براساس DSM-IV-TR قرار گرفتند، درنهایت 30 نفر که ملاکهای ورود به مطالعه را تأمین کردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. سپس این 30 نفر بهطور تصادفی به دو گروه پانزدهتایی آزمایش و کنترل تقسیم گشته و هر دو گروه به نسخهی فارسی پرسشنامهی نظمجویی شناختی هیجان (CERQ) پاسخ دادند. گروه آزمایش، آموزش مهارتهای ارتباطی را به شکل گروهی دریافت نموده و گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. مداخلات آزمایشی طی 10 جلسه برای گروه آزمایش به اجرا درآمد. در پایان جلسه دهم، مجدداً هر 30 شرکتکننده به پرسشنامهی نظمجویی شناختی هیجان مرحله نخست، پاسخ دادند. نتایج بهدست آمده نشان داد که در سطح معناداری 5% خطا، آموزش مهارتهای ارتباطی در نوجوانان دختر دارای اختلال سلوک، تغییرات محسوسی در زمینهی بهبود راهبردهای سازشنایافته نظمجویی شناختی هیجان و یا افزایش راهبردهای سازشیافته نظمجویی شناختی هیجان ایجاد نمیکند.
مهارتهای ارتباطی,اختلال سلوک,نظمجویی شناختی هیجان,نوجوان
https://www.ceciranj.ir/article_66726.html
https://www.ceciranj.ir/article_66726_5cab380838ac546d1c0ad235b367f718.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
رابطه هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان ششم دبستان
68
77
FA
سیده سمیه
جلیلی آبکنار
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
محمد
عاشوری
0000000216852932
دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
ashorihh2@gmail.com
ارتباط هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی متفاوت گزارش شده است. با توجه به این که این مطالعات عمدتاً بر روی دانشآموزان دبیرستانی انجام شده، هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانشآموزان ششم دبستان بود. در یک مطالعه همبستگی، 110 دانشآموز پسر با روش نمونه گیری هدفمند از بین دانشآموزان ششم دبستان شهرستان ورامین انتخاب شدند و در دو گروه مساوی جایگزین شدند به طوری که معدل کل سالانه پایه پنجم یکی از گروهها بالای 19 و گروه دیگر زیر 13 بود. برای جمعآوری دادهها از آزمون هوشی وکسلر و آزمون هوش هیجانی برادبری- گریوز استفاده شد. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار داشتند. هوش شناختی و هوش هیجانی 52 درصد از واریانس مربوط به پیشرفت تحصیلیدانشآموزان با معدل بیشتر از 19، را پیشبینی کردند در حال که این دو متغیر توانستند 51 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی دانشآموزان با معدل کمتر از 13 را پیشبینی کنند. در هر دو گروه، هوش شناختی سهم بیشتری در پیشرفت تحصیلی داشت. نتایج حاکی از اهمیت توجه به هوش شناختی و هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلیدانشآموزان بود. به نظر میرسد که پیشرفت تحصیلی تحت تأثیر عوامل دیگر و اثرات تعاملی آنها نیز باشد.
هوش شناختی,هوش هیجانی,پیشرفت تحصیلی
https://www.ceciranj.ir/article_66727.html
https://www.ceciranj.ir/article_66727_cf132c68faedd5f01398d093b0ed847f.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی بر میزان رضامندی زوجیت و مؤلفههای تابآوری معنوی در مادران با کودکان آهستهگام
68
77
FA
شهرزاد
بخشی زاده
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
غلامعلی
افروز
دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
drafrooz@gmail.com
احمد
به پژوه
0000-0002-0843-8942
behpajooh@ut.ac.ir
باقر
غباری بناب
https://orcid.org/00
bghobari@ut.ac.ir
محسن
شکوهی
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی بر ارتقای مهارتهای رضامندی زوجیت و مولفههای تابآوری معنوی مادران کودکان آهستهگام انجام شد. روش پژوهش مذکور از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون بود. برای ارزیابی متغیرها ازمقیاس رضامندی همسران دکتر افروز (1389) و مقیاس محقق ساخته تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی استفاده شد. 30 نفر از مادران کودکان آهستهگام شهرستان دهدشت و حومه با انتساب تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل در پژوهش حاضر مشارکت کردند. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که اجرای برنامۀ مداخلهای بر میزان رضامندی زوجیت و مولفههای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی در مادران کودکان آهستهگام گروه آزمایشی در مرحلۀ پسآزمون به طور معناداری موثر بوده است. یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی میتواند میزان رضامندی زوجیت و مولفههای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی مادران کودکان آهستهگام را بهبود بخشد.
مادران کودکان آهستهگام,آموزش تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی,رضامندی زوجیت
https://www.ceciranj.ir/article_66728.html
https://www.ceciranj.ir/article_66728_9f3dc92654e8a6c8497f2d56785195b9.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی اقدامات موسیقیدرمانی در افزایش توانایی مهارت خواندن در کودکان دبستانی کاشت حلزون
78
87
FA
میترا
شه پناه
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
محمد
حاتمی
روانشناسی بالینی و عضو هیئتعلمی دانشگاه خوارزمی
ربابه
نوری
روانشناسی بالینی و عضو هیئتعلمی دانشگاه خوارزمی
پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی برافزایش توانایی مهارتهای خواندن در کودکان دبستانی کاشت حلزون شنوایی بود. پژوهش حاضر کودکان کاشت حلزونی شنوایی (10-8 سال) که در مدارس ابتدایی تهران در حال تحصیل میباشند بود. 20 کودک (8 پسر و 12 دختر) مراجعهکننده به مرکز کاشت حلزون شنوایی بقیه ا... (عج) بهصورت تصادفی بهعنوان نمونه انتخاب شدند که از این 20 نفر 10 نفر بهصورت تصادفی در گروه آزمایشی (موسیقیدرمانی همراه با توانبخشی) و 10 نفر در گروه کنترل (جلسات توانبخشی) جایگزین شدند. موسیقیدرمانی در 24 جلسه متوالی (در طی 6 ماه) به مدت 1 ساعت برای کودکان گروه آزمایش انجام شد ولی گروه کنترل فقط در جلسات توانبخشی شرکت کردند. در جدول شماره 2 آماره کالموگروف-اسمیرنف برای تمامی متغیرها معنیدار نمیباشد. بنابراین توزیع این متغیرها در گروهها نرمال میباشد و میتوان از آزمونهای پارامتریک استفاده نمود در جدول 3 نشان دادهشده است، میزان f محاسبهشده در مورد تأثیر گروهها برابر با 425/9 میباشد که در سطح 01/0 معنیدار میباشد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیدار وجود دارد. لذا با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که اقدامات موسیقیدرمانی برافزایش توانایی مهارت خواندن در کودکان دبستانی کاشت حلزونی شنوایی تأثیرگذار میباشد. نتایج تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر نشان داد که اثربخشی موسیقیدرمانی بر مهارتهای خواندن در کودکان دبستان کاشت حلزونی معنادار میباشد.
کاشت حلزون,موسیقیدرمانی,مهارت خواندن
https://www.ceciranj.ir/article_66729.html
https://www.ceciranj.ir/article_66729_49053c3c1d20c6c3a370d22269c9ea8e.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
مقایسه ناگویی هیجانی و خلاقیت هیجانی در دانش آموزان دختر تیزهوش و عادی
88
97
FA
سعیده
شاه حسینی تازیک
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران
آزاده
فروزانفر
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران
فاطمه
هاشمی گلپایگانی
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران
نجمه
طاهری
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران
هدف پژوهش حاضر، مقایسه ناگویی هیجانی و خلاقیت هیجانی دانش آموزان دختر تیزهوش و عادی بود. تعداد 307 نفر دانشآموز مقطع متوسطه دوره دوم ( 144نفر دانش آموز عادی و 163 نفر دانش آموز تیزهوش) به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند که مقیاس های ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، 1994) و خلاقیت هیجانی (آوریل، 1999) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که در هردو گروه از دانشآموزان (تیزهوش و عادی) بین هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. تنها در دانشآموزان تیزهوش زیر مقیاس اثربخشی/ اصالت با ناگویی هیجانی رابطه مثبت و معنادار داشت. همچنین نمرات ناگویی هیجانی و خلاقیت هیجانی بین دو گروه تفاوت معناداری داشت که نمرات ناگویی هیجانی در دانشآموزان عادی و نمرات خلاقیت هیجانی در دانشآموزان تیزهوش نسبت به گروه مقابل بالاتر بود. هر چقدر دانشآموزان از نظر هیجانی، خلاقیت بیشتری داشته باشند راحتر و بهتر میتوانند هیجانات خود را بشناسند و ابراز کنند و در نتیجه بهتر میتوانند با دیگران رابطه برقرار کنند.
ناگویی هیجانی,خلاقیت هیجانی,نوآوری,آمادگی,اثربخشی
https://www.ceciranj.ir/article_66730.html
https://www.ceciranj.ir/article_66730_744e59c3bd466e72aeda5ae95d0c855e.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
6
4
2015
12
22
اثربخشی برنامه گروهی فرزند پروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار
111
98
FA
راضیه
نوری پور
دانشجوی دکترای مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
سیمین
حسینیان
استاد دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
hosseins1381@yahoo.com
سوگند
قاسم زاده
استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
sghsmzdh@gmail.com
اختلالهای سازگاری، مشکلات فردی و اجتماعی فراوانی را به وجود میآورد. کودکان مبتلا، خانواده، آموزشگاه و اجتماع را با مسایل و دشواریهای گوناگونی مواجه میکنند و آنها را نیز در برابر آشفتگیهای روانی- اجتماعی دوران نوجوانی و حتی بزرگسالی، آسیبپذیر میسازند که گاهی موجب اضطراب امتحان در آنان میگردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه گروهی فرزند پروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار شهر تهران بود<strong>.</strong> طرح پژوهش این تحقیق نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل میباشد. جامعه آماری کلیه دانشآموزان دختر ابتدایی 8 تا 12 سال شهر تهران و مادرانشان در سال تحصیلی 93-94 بود. روش نمونهگیری پژوهش حاضر، خوشهای چند مرحلهای بود. به منظور انتخاب نمونه، از بین مدارس ابتدایی دخترانه سه مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و بعد از اجرای پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (بخش سازگاری) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون ، 15 نفر از یک مدرسه در گروه آزمایش و 15 نفر از مدرسه دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 هفته، هر هفته یک جلسه و نیم در جلسات برنامه فرزند پروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز شرکت کردند. دادههای به دست آمده با استفاده از آزمون شاپیروویلک، لوین و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافتهها نشان داد که برنامه فرزند پروری مثبت بر افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان دختران در گروه آزمایش موثر بوده است. بحث و نتیجهگیری: با توجه به این که به نظر میرسد آموزش گروهی فرزندپروری مثبت به مادران موجب افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان شده کودکان موثر است، لذا اجرای این برنامهی آموزشی در کنار سایر درمانها توصیه میشود.
برنامه گروهی فرزند پروری مثبت,سازگاری اجتماعی,اضطراب امتحان,مادران
https://www.ceciranj.ir/article_66731.html
https://www.ceciranj.ir/article_66731_fd6a0b6b71b702bdeda9860c44ec5f10.pdf