انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
اثربخشی برنامۀ آموزشی پویش بر عزتنفس کودکان با مشکلات یادگیری
6
18
FA
محسن
شکوهی یکتا
دانشیار، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
نفیسه
قرائی
دانشجوی کارشناسی ارشد، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه
علی اکبر
ارجمندنیا
دانشیار، روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
جلیل
فتح آبادی
دانشیار، روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
رزیتا
داوری آشتیانی
دانشیار، روانپزشک، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامۀ آموزشی پویش بر عزتنفس کودکان با مشکلات یادگیری اجرا شد و از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. گروه نمونه شامل 30 نفر از کودکان پایههای سوم تا پنجم دبستان بود که با مراجعه به بیمارستان امام حسین (ع) تشخیص مشکلات یادگیری گرفته و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برنامۀ آموزشی پویش طی 8 جلسۀ 90 دقیقهای در طول چهار هفته (هر هفته دو جلسه) اجرا شد. برای ارزیابی اثربخشی برنامۀ آموزشی، آزمون عزتنفس پُپ مورداستفاده قرار گرفت. بهمنظور تحلیل یافتههای پژوهش از تحلیل کوواریانس و آزمون تی همبسته استفاده گردید. یافتهها نشان دادند برنامۀ آموزشی پویش برای گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه، افزایش معنادار سطح عزتنفس کل و سه زیرمقیاس عزتنفس عمومی، تحصیلی و جسمانی را در پی داشته است. پایداری نتایج پس از پیگیری دو ماهه نیز تأیید شد. بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش و ضرورت افزایش عزتنفس کودکان با مشکلات یادگیری، میتوان برنامۀ آموزشی پویش را در مدارس و مراکز درمانی، جهت کمک به ارتقای سطح عزتنفس این کودکان، پیشنهاد نمود
خود پنداره,اختلال یادگیری,برنامۀ پاسپورت
https://www.ceciranj.ir/article_63697.html
https://www.ceciranj.ir/article_63697_ccce9f48b219bf59689a0e9f1f13719a.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
ادراک شنیداری دانشآموزان با اختلال خواندن و مقایسه آن با همکلاسان عادی
19
23
FA
معصومه
قاسمی
دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران
علی اکبر
طاهایی
دانشیار دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
پروین
جعفری
دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
<strong> </strong><strong>هدف: </strong>ناتوانی یادگیری یکی از پیچیدهترین اختلالاتی است که در حیطه کودکان استثنایی مطرح است. این پیچیدگی در تعریف، طبقهبندی و ارزیابی این اختلال نمود پیدا میکند. در بخش تشخیص، ملاکها و ابزارهای ارزیابی چندان روشن نیست. اغلب دانشآموزان با ناتوانی یادگیری اختلال خواندن دارند. این پژوهش با هدف بررسی ادراک شنیداری دانشآموزان با اختلال خواندن و مقایسه آن با همکلاسان عادیشان انجام گرفته است.
<strong> </strong><strong>روش: </strong>30 نفر دانشآموز با اختلال خواندن از بین مراجعین به مراکز اختلال یادگیری شهر تهران و نیز 30 نفر ازهمکلاسان عادی آنها با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پس از بررسی ملاکهای ورود به پژوهش آزمون ادراک شنیداری APT/HI برای آنان اجرا شد.
<strong>یافتهها: </strong>دانشآموزان با اختلال خواندن در هر چهار خردهآزمون ادراک شنیداری عملکرد پایینتری نسبت به همکلاسان عادی خود داشتند.
<strong>نتیجهگیری: </strong>بسیاری از دانشآموزان با اختلال خواندن در ادراک شنیداری ضعف دارند و باید ارزیابی و تقویت این مهارت ادراکی در برنامه توانبخشی آنان گنجانده شود. با توجه به همبودی بالای اختلال پردازش شنیداری مرکزی و ناتوانی یادگیری، ارزیابی این مهارت در دانشآموزان مبتلا مهم به نظر میرسد. برای این منظور آزمونهای زیادی وجود دارند که اجرای آنها وقت کمی میگیرد و میتواند مشکلات ادراک شنیداری را در این افراد به خوبی تشخیص دهد و بر اساس نتایج ارزیابی، برنامههای مداخلاتی جامع طراحی و اجرا شود
ادراکشنیداری,پردازششنیداری,نارساخوانی
https://www.ceciranj.ir/article_63698.html
https://www.ceciranj.ir/article_63698_1d93c1863b8b3b65f794bec1914052d4.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
مقایسه مهارتهای ادراک دیداری و توجه انتخابی دانشآموزان مقطع ابتدایی با و بدون اختلال خواندن
24
33
FA
مرجان
حسنی راد
دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی دانشگاه تهران
علی اکبر
ارجمندنیا
دانشیار دانشگاه تهران
فریبرز
باقری
استادیار دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات تهران
<strong>هدف</strong>: پژوهش حاضر با هدف مقایسه مهارتهای ادراک دیداری و توجه انتخابی دانشآموزان مقطع ابتدایی با و بدون اختلال خواندن انجام شد. <strong>روش</strong>: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان دختر و پسر پایۀ سوم مقطع ابتدایی، با و بدون اختلالات خواندن، مشغول به تحصیل در مدارس عادی، و نیز مراکز ناتواناییهای یادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 93-94 بود که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 40 نفر دانشآموز نارساخوان (20 دختر و 20 پسر) و 40 نفر دانشآموز بدون مشکل نارساخوانی (20 دختر و 20 پسر) به عنوان نمونه برگزیده شدند. برای جمعآوری اطلاعات از «آزمون رشد ادراک بینایی فراستیگ» و «آزمون توجه انتخابی، تمرکز و تلاشمندی d2» استفاده شد. <strong>یافتهها</strong>: به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل واریانس تک متغیره) استفاده گردید. نتایج تحلیل آماری دادهها نشان داد که بین مهارتهای ادراک دیداری (در هر پنج خردهمهارت) و مهارت توجه انتخابی دانشآموزان پایۀ سوم مقطع ابتدایی با و بدون اختلال خواندن، تفاوت وجود دارد. <strong>نتیجهگیری</strong>: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که دانشآموزان نارساخوان در مهارتهای ادراک دیداری (در هر پنج خردهمهارت) و مهارت توجه انتخابی از دانشآموزان بدون اختلال خواندن عملکرد ضعیفتری دارند.
ادراک بینایی,توجه انتخابی,نارساخوانی
https://www.ceciranj.ir/article_63699.html
https://www.ceciranj.ir/article_63699_eb2263ffa96f9eead6140d358ec89c8f.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
طراحی برنامه آموزش مهارتهای هیجان خوانی مبتنی بر نظریه ذهن و اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا
34
41
FA
سمیرا
افتخاری
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
مجید
صدوقی
دکتری روانشناسی کودکان استثنایی، استادیار دانشگاه کاشان
سعید
رضایی
دکتری روانشناسی کودک. استادیار دانشگاه علامه طباطبائی
پژوهش حاضر با هدف طراحی برنامه آموزش مهارتهای هیجان خوانی مبتنی بر نظریه ذهن و اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع طرحهای نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل میباشد. جامعه موردنظر شامل کلیه کودکان با اختلال اتیسم پذیرششده در مرکز اتیسم دوم آوریل در سال 1394 بودند از بین کل جامعه هدف تعداد 16 نفر اتیسم با عملکرد بالا با استفاده تست تعین سطح عملکرد (سون گرایسون، 1994) انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی (8 نفر) و کنترل (8 نفر) بهصورت تصادفی جایگزین شدند از مقیاسهای بهره همدلی (بارون-کوهن,2002) و هیجان خوانی (بارون- کوهن، 1999) برای گرداوری اطلاعات استفاده شد و برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از آزمونهای پیشرفته آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) و آزمون T استفاده شد. نتایج بهدستآمده نشان داد که فرضیههای پژوهش در سطح آلفای 5% معنیدار شدند به این معنی که آموزش مهارتهای هیجانی در بهبود مهارتهای همدلی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا، مؤثر بوده است.
اتیسم عملکرد بالا,نظریه ذهن,همدلی,هیجان خوانی
https://www.ceciranj.ir/article_63700.html
https://www.ceciranj.ir/article_63700_a3ed8e59084efd76446a3e24613d8a35.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیم برخودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نابینا در درس فیزیک
42
51
FA
فرزانه
جباریان
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران
منصوره
حاج حسینی
استادیار گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره دانشگاه تهران
مسعود
غلامعلی لواسانی
دانشیار گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره دانشگاه تهران
<strong>هدف:</strong> پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثر آموزش راهبردهای خودتنظیم برخودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی درس فیزیک در دانش آموزان نابینا انجام گرفت. <strong>روش: </strong>تحقیق به روش آزمایشی و طرح آن از نوع شبه آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون بود. بدین منظور دانش آموزان دختر کلاس اول متوسطه نابینا در دو مدرسه نابینایان شهر تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری از نوع نمونه در دسترس بود. در هر کلاس 10 دانش آموز نابینا مشغول به تحصیل بودند. یکی از کلاسها به عنوان گروه آزمایش انتخاب شد و به دانش آموزان این کلاس برنامه آموزش خودتنظیمی در 12جلسه 45 دقیقه های ارائه گردید و کلاس دیگر به عنوان گروه گواه در نظر گرفته شد، که برنامه مذکور به آنها تعلیم داده نشد. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه منابع خود کارآمدی درس فیزیک فنسل و اسچیل (SOSESC-p) و برای پیشرفت تحصیلی از نمرات آزمون محقق ساخته چهل سوالی از کتاب فیزیک اول دبیرستان استفاده شد. پرسشنامه ها قبل و بعد از آموزش دراختیار دانش آموزان قرار گرفتند. یافته ها : یافته ها حاکی از آن است که گروه آزمایش عملکرد بهتری را نسبت به گروه کنترل در خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی درس فیزیک نشان دادند. <strong>نتیجه گیری:</strong> نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی درس فیزیک دانش آموزان نابینا اثر معنادار داشته است.
راهبردهای یادگیری خودتنظیمی,خودکارآمدی تحصیلی,پیشرفت تحصیلی,دانش آموزان نابینا,درس فیزیک
https://www.ceciranj.ir/article_63701.html
https://www.ceciranj.ir/article_63701_6598f6f83a9609f5104b333846190bf9.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
رابطه هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان ششم دبستان
52
59
FA
سیده سمیه
جلیل ابکنار
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
محمد
عاشوری
دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
ارتباط هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی متفاوت گزارششده است. با توجه به اینکه این مطالعات عمدتاً بر روی دانشآموزان دبیرستانی انجامشده، هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانشآموزان ششم دبستان بود. در یک مطالعه همبستگی، 110 دانشآموز پسر با روش نمونهگیری هدفمند از بین دانشآموزان ششم دبستان شهرستان ورامین انتخاب شدند و در دو گروه مساوی جایگزین شدند بهطوریکهبهطوریکه معدل کل سالانه پایه پنجم یکی از گروهها بالای 19 و گروه دیگر زیر 13 بود. برای جمعآوری دادهها از آزمون هوشی وکسلر و آزمون هوش هیجانی برادبری- گریوز استفاده شد. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گامبهگام تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هوش شناختی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار داشتند. هوش شناختی و هوش هیجانی 52 درصد از واریانس مربوط به پیشرفت تحصیلیدانشآموزان با معدل بیشتر از 19، را پیشبینی کردند در حال که این دو متغیر توانستند 51 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی دانشآموزان با معدل کمتر از 13 را پیشبینی کنند. در هر دو گروه، هوش شناختی سهم بیشتری در پیشرفت تحصیلی داشت. نتایج حاکی از اهمیت توجه به هوش شناختی و هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلیدانشآموزان بود. به نظر میرسد که پیشرفت تحصیلی تحت تأثیر عوامل دیگر و اثرات تعاملی آنها نیز باشد.
هوش شناختی,هوش هیجانی,پیشرفت تحصیلی
https://www.ceciranj.ir/article_63702.html
https://www.ceciranj.ir/article_63702_6f35ae643269cc64f919c09fd25b4b64.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
اثربخشی آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی بر میزان رضامندی زوجیت و مؤلفههای تابآوری معنوی در مادران با کودکان آهستهگام
60
75
FA
شهرزاد
بخشی زاده
دکترای روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
غلامعلی
افروز
استاد ممتاز روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
احمد
به پژوه
استاد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
باقر
غباری بناب
استاد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
محسن
شکوهی یکتا
دانشیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
<strong>هدف</strong>: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی بر ارتقای مهارتهای رضامندی زوجیت و مولفههای تابآوری معنوی مادران کودکان آهستهگام انجام شد.
<strong>روش و ابزارها:</strong> روش پژوهش مذکور از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون بود. برای ارزیابی متغیرها ازمقیاس رضامندی همسران دکتر افروز (1389) و مقیاس محقق ساخته تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی استفاده شد. 30 نفر از مادران کودکان آهستهگام شهرستان دهدشت و حومه با انتساب تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل در پژوهش حاضر مشارکت کردند. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که اجرای برنامۀ مداخلهای بر میزان رضامندی زوجیت و مولفههای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی در مادران کودکان آهستهگام گروه آزمایشی در مرحلۀ پسآزمون به طور معناداری موثر بوده است.
<strong>نتیجهگیری</strong>: یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی میتواند میزان رضامندی زوجیت و مولفههای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی مادران کودکان آهستهگام را بهبود بخشد.
<strong> </strong>
آموزش تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی,رضامندی زوجیت,مادران کودکان آهستهگام
https://www.ceciranj.ir/article_63703.html
https://www.ceciranj.ir/article_63703_60bbd48df1b3b39953e3cb31108410c6.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
بررسی ارتباط کارکردهای اجرایی با ویژگیهای شخصیتی و خودپنداره در دانشآموزان دوره اول دبیرستان
76
86
FA
جعفر
حسینی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، پیشوا، ایران
محمد
عاشوری
دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
علیرضا
زرندی
دکترای تخصصی، دانشگاه اصفهان، گروه روانشناسی، اصفهان، ایران
<strong>هدف:</strong> هدف پژوهش حاضر، پیشبینی کارکردهای اجرایی بر اساس ویژگیهای شخصیتی و خودپنداره در دانشآموزان دبیرستانی است.
<strong>روش:</strong> طرح پژوهش در این مطالعه، توصیفی تحلیلی و از نوع همبستگی بود. به این منظور 120 دانشآموز پسر دبیرستانی به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای از مدارس شهر تهران انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه توانایی شناختی، پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیتو پرسشنامه خودپنداره استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.
<strong>یافتهها:</strong> یافتهها نشان داد که ویژگیهای شخصیتی روانرنجورخویی، برونگرایی، گشودگی به تجربه، موافق بودن و وظیفهشناسی و همچنین خودپنداره با کارکردهای اجرایی ارتباط معناداری دارند. این متغیرها توانستند 69 درصد از واریانس کارکردهای اجرایی را پیشبینی کنند و خودپنداره بیشترین نقش را در پیشبینی کارکردهای اجرایی داشت.
<strong>نتیجهگیری:</strong> نتایج حاکی از اهمیت توجه به متغیرهای ویژگیهای شخصیتی و خودپنداره در پیشبینی کارکردهای اجرایی دانشآموزان دبیرستانی بود. بنابراین، توجه به این متغیرها نقش حیاتی در پیشبینی کارکردهای اجرایی دارد.
کارکردهای اجرایی,ویژگیهای شخصیتی,خودپنداره
https://www.ceciranj.ir/article_63704.html
https://www.ceciranj.ir/article_63704_ed9b563b70ac278086c452822032164d.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
اثربخشی مداخلات خانواده محور بر نشانههای بالینی کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهای (ODD)
87
94
FA
لیلا
افضلی
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه تهران، ایران
سوگند
قاسم زاده
استادیار دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مریم
هاشمی بخشی
دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه علوم و تحقیقات آزاد اسلامی، تهران،
<strong>هدف: </strong>هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلات خانواده محور بر نشانههای بالینی کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهای میباشد. <strong>روش:</strong> روش پژوهش شبه آزمایشی با مراحل پیش آزمون- پس آزمون است. برای این منظور 30 نفر از کودکان دارای اختلال رفتاری مراجعهکننده به مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره به همراه پدران و مادرانشان با استفاده از روش نمونهگیری گزینش در دسترس، به عنوان نمونۀ اصلی پژوهش انتخاب شدند و سپس در دو گروه مساوی 15 نفری والدینشان، قرار گرفتند. گروه آزمایش در برنامۀ آموزشی شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. این برنامه بهطورکلی در 17 جلسه برگزار شد. جلسات به ترتیب به صورت 3 جلسۀ عمومی و گروهی با حضور همزمان پدرها و مادرها (بدون حضور فرزندان)، سپس 6 جلسۀ گروهی برای مادران، 7 جلسۀ بازی درمانی انفرادی برای هر کودک و در آخر 1 جلسۀ اختصاصی برای هر خانواده با حضور فرزند تحت برنامة آموزشی به شیوۀ شناختی _ رفتاری برگزار شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4) میباشد. جهت تجزیه و تحلیل یافتهها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد.
<strong>یافتهها:</strong> نتایج نشان داد که مداخلات خانواده محور بر نشانههای بالینی کودکان با اختلال نافرمانی تأثیر مثبت داشته است.
<strong>نتیجهگیری: </strong>مداخلات خانواده محور منجر به کاهش نشانههای بالینی اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان میشود.
اختلال نافرمانی مقابلهای,مداخلات خانوادهمحور,نشانه بالینی
https://www.ceciranj.ir/article_63705.html
https://www.ceciranj.ir/article_63705_30e23f21a5f3122e0d80862c41d286c1.pdf
انجمن علمی کودکان استثنایی ایران
توانمندسازی کودکان استثنایی
2588-3488
2645-3630
7
4
2016
12
21
اثربخشی برنامه گروهی فرزند پروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار
95
106
FA
رقیه
نوری پور لیاولی
دانشجوی دکترای مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
سیمین
حسینیان
استاد دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا (س)
اختلالهای سازگاری، مشکلات فردی و اجتماعی فراوانی را به وجود میآورد. کودکان مبتلا، خانواده، آموزشگاه و اجتماع را با مسائل و دشواریهای گوناگونی مواجه میکنند و آنها را نیز در برابر آشفتگیهای روانی- اجتماعی دوران نوجوانی و حتی بزرگسالی، آسیبپذیر میسازند که گاهی موجب اضطراب امتحان در آنان میگردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه گروهی فرزند پروری مثبت بر سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان کودکان ناسازگار شهر تهران بود<strong>.</strong> طرح پژوهش این تحقیق نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل میباشد. جامعه آماری کلیه دانشآموزان دختر ابتدایی 8 تا 12 سال شهر تهران و مادرانشان در سال تحصیلی 93-94 بود. روش نمونهگیری پژوهش حاضر، خوشهای چندمرحلهای بود. بهمنظور انتخاب نمونه، از بین مدارس ابتدایی دخترانه سه مدرسه بهصورت تصادفی انتخاب و بعد از اجرای پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (بخش سازگاری) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون ، 15 نفر از یک مدرسه در گروه آزمایش و 15 نفر از مدرسه دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 هفته، هر هفته یک جلسه و نیم در جلسات برنامه فرزند پروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز شرکت کردند. دادههای بهدستآمده با استفاده از آزمون شاپیروویلک، لوین و تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافتهها نشان داد که برنامه فرزند پروری مثبت بر افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان دختران در گروه آزمایش مؤثر بوده است. بحث و نتیجهگیری: با توجه به اینکه به نظر میرسد آموزش گروهی فرزند پروری مثبت به مادران موجب افزایش میزان سازگاری و کاهش اضطراب امتحان شده کودکان مؤثر است، لذا اجرای این برنامهی آموزشی در کنار سایر درمانها توصیه میشود.
برنامه گروهی فرزند پروری مثبت,سازگاری اجتماعی,اضطراب امتحان,مادران
https://www.ceciranj.ir/article_63706.html
https://www.ceciranj.ir/article_63706_b9614a89889bc7d46b07411996656bab.pdf