ORIGINAL_ARTICLE
تدوین و اعتباریابی برنامۀ اوقات فراغت عرش به منظور تقویت حافظۀ فعال، ظرفیت شناختی و مهارتهای ارتباطی دانشآموزان آهستهگام
پژوهش حاضر با هدف تدوین و اعتباریابی برنامۀ اوقات فراغت عرش بهمنظور تقویت حافظه فعال، ظرفیت شناختی و مهارتهای ارتباطی دانشآموزان آهستهگامانجام شد. پژوهش از نوع بنیادی بود. جامعۀ آماری این پژوهش را متخصصان روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، مدرسان آموزش خانواده و مادران نوجوانان آهستهگام تشکیل میدادند. نمونۀ آماری این پژوهش سه استاد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، سه نفر از مدرسان آموزش خانواده و سه نفر از مادران نوجوانان آهستهگام با تحصیلات دیپلم و بالاتر بودند که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. روند اعتباریابی برنامه در پنج گام؛ بررسی مبانی نظری برنامه، بررسی پیشینه و برنامههای موجود، تدوین محتوای برنامه، اعتباریابی محتوای برنامه و تبیین اعتباریابی برنامه انجام شد. بهمنظور تدوین محتوا، مثلثسازی بررسیکننده برای اعتباریابی، ضریب پایایی آزمونهای وابسته به ملاک (روش درصد توافق) از رویکرد دلفی و بهمنظور تعیین پایایی و روش لاشه برای محاسبۀ شاخص روایی محتوایی برنامه استفاده شد. یافتهها نشان داد که برنامۀ اوقات فراغت عرش بهمنظور تقویت حافظۀ فعال، ظرفیت شناختی و مهارتهای ارتباطی دانشآموزان آهستهگام از روایی و اعتبار بالایی بهرهمند است. بنابراین، با استفاده از برنامۀ اوقات فراغت عرش که روایی و اعتبار بالایی دارد، میتوان حافظۀ فعال، ظرفیت شناختی و مهارتهای ارتباطی دانشآموزان آهستهگام را تقویت کرد.
https://www.ceciranj.ir/article_68952_6ec358a592804943fdc2e20929a35924.pdf
2018-03-21
7
20
10.22034/ceciranj.2018.68952
اوقات فراغت
حافظه فعال
ظرفیت شناختی
مهارتهای ارتباطی
سیده سمیه
جلیلآبکنار
jalili.abkenar@gmail.com
1
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
غلامعلی
افروز
afrooz@ut.ac.ir
2
استاد ممتاز گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
علی اکبر
ارجمندنیا
drarjmandnia@gmail.com
3
دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
باقر
غباری بناب
bghobari@ut.ac.ir
4
استاد گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
ارجمندنیا، علیاکبر و سیف نراقی، مریم (1388). تأثیر راهبرد مرور ذهنی بر عملکرد حافظه فعال دانشآموزان نارساخوان. مجله علوم رفتاری، 3(3): 173-178.
1
ارجمندنیا، علی اکبر.، شریفی، علی و رستمی، رضا (1388). اثربخشی برنامۀ تمرین رایانهای بر عملکرد حافظه فعال دیداری فضایی دانشآموزان با مشکلات ریاضی. مجله ناتوانیهای یادگیری، 3(4): 6-24.
2
افروز، غلامعلی (1394). روانشناسی ازدواج و شکوه همسری (چاپ سوم). تهران: دانشگاه تهران.
3
افروز، غلامعلی (1392). روانشناسی و توانبخشی کودکان آهستهگام (چاپ یازدهم). تهران: دانشگاه تهران.
4
افروز، غلامعلی ( 1393). روانشناسی و توانبخشی کودکان با نشانگان داون (چاپ ششم). تهران: دانشگاه تهران.
5
آقامحمدی، سیده نرگس.، ارجمندنیا، علی اکبر و غباریبناب، باقر (1393). بررسی تأثیر آموزش آگاهی واجشناختی بر عملکرد حلقه واجشناختی حافظه فعال در دانشآموزان دارای مشکلات خواندن. فصلنامه کودکان استثنایی، 14(4): 47-58.
6
پکیم آلوی، تریسی (1391). بهبود حافظه فعال. ترجمه و تألیف علی اکبر ارجمندنیا و محسن شکوهییکتا، تهران: طبیب.
7
بهپژوه، احمد (1391). خانواده و کودکان با نیازهای ویژه. تهران: آوای نور.
8
عاشوری، محمد و جلیلآبکنار، سیده سمیه (1395). دانشآموزان با نیازهای ویژه و آموزش فراگیر. چاپ اول. تهران: رشد فرهنگ.
9
عاشوری، محمد (1394). متناسبسازی برنامه آموزش فرزندپروری با نگاه مثبت در بستر ارزشهای فرهنگی و ارزیابی اثربخشی آن بر رضامندی زوجیت و سلامت روانی والدین کودکان آهستهگام. رسالۀ دکترای تخصصی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
10
علیزاده، حمید (1385). رابطۀ کارکردهای اجرایی عصبی شناختی با اختلالهای رشدی. تازههایعلوم شناختی، 8(4): 57-70.
11
مرادی، شیرین و میرمهدی، سیدرضا (1389). تأثیر آموزش حافظه کاری و روش سازماندهی بر بهبود عملکرد نوشتاری دانشآموزان با اختلال بیان نوشتاری. مجله تعلیم و تربیت استثنایی، 103، 3-11.
12
مشفقی، سمانه (1391). اوقات فراغت کودکان با کمتوانی ذهنی. مجله تعلیم و تربیت استثنایی،5(113):52-56.
13
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر بازیدرمانی بر مهارتهای حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی نوپایان دارای تولد زودرس
این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی بر روی مهارتهای حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی کودکان 2 - 4 سال دارای تولد زودرس انجام شد. - این مطالعه، آزمایشی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش، کودکان 2 - 4 سال دارای تولد زودرس شهرستان آمل بودند. نمونۀ پژوهش که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند شامل 20 کودک بود که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایشی (10 کودک) در 24 جلسه (8 هفته، هفتهای 3 جلسه، هر جلسه یک ساعت) مداخلۀ بازیدرمانی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل (10 کودک) در مداخله شرکت نکردند. ابزارهای این مطالعه نسخة دوم مقیاس رشد حرکتی پیبادی (فولیو و فیوئل، 2000) و ویرایش ششم آزمون رشدی یکپارچگی دیداری- حرکتی بیری (بیری، بوکتنیکا و بیری، 2010) بود. دادههای حاصل با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافتهها نشان دادند که نمرات آزمون بهرة حرکتی کل (05/0>P) و یکپارچگی دیداری- حرکتی (05/0>P) در گروه آزمایشی به طوری معناداری بیشتر از نمرات گروه کنترل بود. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از اِعمال مداخلۀ بازیدرمانی، رشد حرکتی و یکپارچگی دیداری- حرکتی گروه آزمایشی بیشتر از گروه کنترل شد. بنابراین، در این دو حوزه به برنامة توانبخشی ویژهای نیاز است تا باعث جبران تأخیر رشد حرکتی و بهبود یکپارچگی دیداری- حرکتی کودکان دارای تولد زودرس شود.
https://www.ceciranj.ir/article_68953_c8a9b919c938a4d30850ebe47355b65e.pdf
2018-03-21
21
32
10.22034/ceciranj.2018.68953
بازیدرمانی
کودکان زودرس
مهارتهای حرکتی و یکپارچگی دیداری – حرکتی
مونا
رضایی
1
دانشجوی دکترای تخصصی گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
AUTHOR
عبداله
قاسمی
a_gh_m2003@yahoo.com
2
استادیار گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
علی
کاشی
ssrc.kashi@gmail.com
3
استادیار گروه رفتار حرکتی پژوهشگاه تربیتبدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران
AUTHOR
سید محمد کاظم
واعظ موسوی
4
استاد گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
AUTHOR
اسمیت، جودن (1393). فعالیتهایی برای رشد مهارتهای حرکتی درشت. ترجمۀ ربابه رستمی، مونا رضایی و زینب حاتمی بهمن بگلو، تهران: حتمی.
1
اسمیت، جودن (1394). فعالیتهایی برای رشد مهارتهای حرکتی ظریف. ترجمۀ ربابه رستمی، زینب حاتمی بهمنبگلو و مونا رضایی، تهران: حتمی.
2
اشتری، محمدرضا و کربلاییفر، سارا (1394). اثر بازی درمانی بر بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان 10 ساله مبتلا به اختلالات سندروم داون. اولین همایش ملی دستاوردهای نوین تربیتبدنی و ورزش.
3
بخشیپور، الهام.، رهنما، نادر.، سورتیجی، حسین.، اسکندری، زهرا و ایزدی نجفآبادی، سارا (1392). تأثیر برنامۀ تمرینی ایروبیک و بازیدرمانی گروهی بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، پژوهش در علوم توانبخشی، 9(2): 170-161.
4
داوریتنها، فاطمه.، ولدان، مهرناز.، کاوه، مهبد.، باقرزاده جلیلوند، سعیده و حسنزاده، معصومه (1386). شیوع عود زایمان زودرس و عوامل مؤثر بر آن در سه بیمارستان دانشگاهی تهران. مجله دانشکده پزشکی، 65(2): 29-24.
5
شجاع، محمد.، شجاع، محسن.، شجاع، اسماعیل و قرائی، معصومه (1394). بررسی شیوع زایمان زودرس و عوامل مرتبط با آن در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان بنت الهدی شهر بجنورد. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، 7(4): 863-855.
6
عجمی، محمد اسماعیل.، نیکخواه شهمیرزادی، عاطفه و نیخواه، عطیه (1392). بررسی شیوع زایمان زودرس و عوامل مرتبط آن در شهر شاهرود سال 1391. فصلنامه نسیم تندرستی، 2(3):48- 43.
7
عموزاده، فرشته.، حسنوند، صبا.، هاشمیان، کیانوش و حمایتطلب، رسول (1395). مقایسۀ تأثیر بازی درمانی و دارودرمانی بر رشد مهارتهای حرکتی و دامنۀ توجه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه. رفتار حرکتی. 23(13): 110-97.
8
لندی، جوان و بریج، کیت (1395). مهارتهای حرکتی پایه و فعالیتهای جنبشی برای خردسالان، آموزش، درمان ناتوانی آموزشی و ارزیابی. ترجمۀ ربابه رستمی، فاطمه محمدحسنی، مونا رضایی و زینب حاتمی بهمنبگلو، شیراز: نوید شیراز.
9
محکی، فرهاد.، شریفیجندانی، حمیدرضا و محکی، وحید (1395). اثربخشی بازیدرمانی بر بهبود مهارتهای زندگی کودکان کمتوان ذهنی. تعلیم و تربیت استثنایی، 2(139): 29-23.
10
نساییمقدم، بیان.، ملکپور، مختار.، عابدی، احمد و مفاخری، زهرا (1391). اثربخشی روش مداخلهای شنبازی درمانی بر رشد ادراک حرکتی- بینایی کودکان ناتوان ذهنی آموزشپذیر. مجله پژوهش در علوم توانبخشی، 8(3): 560-553.
11
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسۀ سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی در دانشآموزان با و بدون اختلال رفتاری
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی در دانشآموزان با اختلال رفتاری و دانشآموزان عادی انجام شد. این پژوهش از نوع علّی مقایسهای بود. جامعۀ آماری پژوهش دانشآموزان با اختلال رفتاری و عادی شهر تهران بودند؛ در این پژوهش 70 دانشآموز 15 - 18 ساله شرکت کردند و به دو گروه 35 نفری تقسیم شدند. گروه اول از دانشآموزان اختلال رفتاری داشتند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند؛ در حالی که گروه دوم، از میان دانشآموزان عادی به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی بل و پرسشنامۀ هوش هیجانی برادبری و گریوز بود. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد. یافتهها نشان داد که سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی در دانشآموزان عادی بهطور معناداری بیشتر از دانشآموزان با اختلال رفتاری بود (05/0P<). نتایج نشان داد سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی دانشآموزان با اختلال رفتاری کمتر از دانشآموزان عادی بود. بنابراین، در این حوزه به برنامۀ توانبخشی ویژهای نیاز است تا سازگاری اجتماعی و هوش هیجانی دانشآموزان با اختلال رفتاری افزایش یابد.
https://www.ceciranj.ir/article_68955_efefdf8071c1715592cf479c942bafe3.pdf
2018-03-21
33
40
10.22034/ceciranj.2018.68955
سازگاری اجتماعی
هوش هیجانی
اختلال رفتاری
المیرا
اعزازی بجنوردی
1
کارشناس ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
AUTHOR
طاهره
قزاقی
2
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
AUTHOR
میثم
رادفر
3
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت، گروه روانشناسی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
AUTHOR
فاطمه
شریفی
4
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
AUTHOR
احمد علی
اسدپور
ahmadasadpour12@gmil.com
5
استادیار، گروه علوم اجتماعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
LEAD_AUTHOR
زاهد، عادل.، رجبی، سعید و امیدی، مسعود (1391). مقایسۀ سازگاری اجتماعی، هیجانی، تحصیلی و یادگیری خودتنظیمی در دانشآموزان با و بدون ناتوانی یادگیری. مجله ناتوانیهای یادگیری، 1(2): 62-43.
1
حیدری، شعبان.، مهدینژاد، گلین و لیانی، فاطمه (1393). نقش بهزیستی روانشناختی و هوش هیجانی در پیشبینی اضطراب امتحان دانشجویان. کنفرانس بینالمللی علوم رفتاری و مطالعات اجتماعی.
2
شیخالاسلامی، راضیه (1385). بررسی رابطۀ راهبردهای انگیزشی و هسته کنترل با پیشرفت تحصیلی با توجه به متغیرهای هوش، جنسیت و زمینه خانوادگی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم تربیتی شیراز.
3
عاشوری، محمد و جلیلآبکنار، سیدهسمیه (1395). دانشآموزان با نیازهای ویژه و آموزش فراگیر. چاپ اوّل. تهران: رشد فرهنگ.
4
عسگری، پرویز و روشنی، خدیجه (1391). مقایسه هوش فرهنگی، هوش هیجانی، سازگاری فردی- اجتماعی دانشجویان زن و مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز. فصلنامه علمی پژوهشی زن و فرهنگ. 3(12): 49-63.
5
گنجی، حمزه.، میرهاشمی، مالک و ثابت، محسن (1385). هنجاریابی مقدماتی آزمون هوش هیجانی برادبری- گریور. مجله روانشناسی کاربردی، 1(2): 23-35.
6
قاطعزاده، عبدالامیر (1384). رابطه بین شیوههای فرزندپروری والدین با رفتار سازشی دانشآموزان دختر پایههای سوم و چهارم ابتدایی شهرستان دشت آزادگان، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.
7
میکاییلی، فرزانه و مددی امامزاد، زهرا (1387). رابطه هوش هیجانی اجتماعی و سازگاری اجتماعی در دانشجویان دارای حکم انظباطی و مقایسه آن با دانشجویان بدون حکم، فصلنامه علمی پژوهشی تبریز، 3(11): 47-61
8
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر آموزش بخشایشگری بر سلامت روانی مادران کودکان با اختلال رفتاری
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش بخشایشگری بر سلامت روانی مادران کودکان با اختلال رفتاری انجام شد. پژوهش حاضر، یک مطالعۀ آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. نمونۀ آماری این پژوهش را 32 نفر از مادران کودکان با اختلال رفتاری تشکیل میدادند کهبه روش نمونهگیری تصادفی از مدارس ابتدایی شهر تهران انتخاب و به صورت تصادفی و بهطور مساوی در یکی از دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 16 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی، در 8 جلسه آموزش بخشایشگری (هفتهای 2 جلسه؛ هر جلسه 60 دقیقه) شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نداشت. آزمودنیها با استفاده از پرسشنامۀ سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری با بهکارگیری نرمافزار SPSS نسخۀ 23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بعد از مداخله، میانگین نمرات سلامت روانی و خردهمقیاسهای آن (علائم جسمانی، اضطراب، نقص در عملکرد اجتماعی و افسردگی) در گروه آزمایش بهطور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0001/0p <). یافتهها نشان داد آموزش بخشایشگری باعث بهبود سلامت روانی مادران کودکان با اختلال رفتاری شد. بنابراین، برنامۀ آموزشی و توانبخشی ویژهای نیاز است تا سلامت روانی مادران کودکان با اختلال رفتاری افزایش یابد.
https://www.ceciranj.ir/article_68956_840234c54d2ab95146da8169e663a953.pdf
2018-03-21
41
50
10.22034/ceciranj.2018.68956
اختلال رفتاری
بخشایشگری
سلامت روانی
زهرا
مهدی پور پیله ورد
1
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین- پیشوا، ایران
AUTHOR
سهیلا
پایان
2
استادیار، گروه معارف اسلامی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران
AUTHOR
صدرا
علی پور
3
استادیار، گروه معارف اسلامی، واحد ماکو، دانشگاه آزاد اسلامی، ماکو، ایران
AUTHOR
سحر
امین الشریعه
4
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، پردیس علوم تحقیقات خراسان رضوی، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
AUTHOR
ثمینه
بهادری جهرمی
bahadori.jahromi@gmil.com
5
استادیار، گروه علوم اجتماعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
LEAD_AUTHOR
اسدی، مریم.، سهرابی، فرامرز و برجعلی، احمد (1395). تأثیر بخشش درمانی بر پرخاشگری و همدلی نوجوانان پسر بزهکار. رویشروانشناسی، 2(15): 187-208.
1
امانی، سعیده.، برجعلی، احمد و سهرابی، فرامرز (1389). اثربخشی آموزش مهارت زندگی بر بهبود سلامت عمومی دانشآموزان دختر سال سوم متوسطه. همایش منطقهای کودک و نوجوان. دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، 17-1.
2
پالاهنگ، حسین (1385). بررسی همهگیرشناسی اختلالهای روانی در شهر کاشان. فصلنامه اندیشه و رفتار، 2(4): 27-19.
3
دباغی، پرویز (1388). بررسی نقش ورزش در سلامت. مجله دانشکده پیراپزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1، 18-25.
4
سماعیلوند، نسا و حسنوند، بنفشه (1393). ارتباط بین دانش جنسی و بخشودگی زناشوئی با سلامت روان زنان متأهل. فصلنامهآموزشبهداشتوارتقاءسلامت، 4(2): 270-280.
5
شکوهییکتا، محسن.، زمانی، نیره.، پرند، اکرم و اکبری زردخانه، سعید (1390). اثربخشی آموزش مدیریت خشم بر ابراز و کنترل خشم والدین. فصلنامه روانشناسی، 7(26): 137-146.
6
شیاسی، لیلا و خیاطان، فلور (1394). تأثیر مشاوره گروهی بخششمحور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 16(2): 34-42.
7
عاشوری، محمد و جلیلآبکنار، سیدهسمیه (1395). روانشناسی رشد: از بدو انعقاد نطفه تا واپسین دم حیات. چاپ اول. تهران: رشد فرهنگ.
8
عاشوری، محمد و جلیلآبکنار، سیدهسمیه (1395). دانشآموزان با نیازهای ویژه و آموزش فراگیر. چاپ اول. تهران: رشد فرهنگ.
9
قمری گیوی، حسین.، محبی، زهرا و صادقی، مرتضی (1391). اثربخشی بخششدرمانی بر پرخاشگری و میزان بخشش در پسران نوجوان کانون اصلاح و تربیت شهر تهران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، 22(96): 163-168.
10
کاویانی، حسین.، موسوی، اشرف سادات و محیط، احمد (1380). مصاحبه آزمونهای روانی. تهران: سنا.
11
یعقوبی، حمید.، قائدی، غلامحسین.، امیدی، عبدالله.، کاهانی، شمسالدین و ظفر، مسعود (1387). مطالعۀ مقدماتی اعتباریابی و تعیین نمرۀ برش پرسشنامۀ سلامت عمومی. مجموعه مقالات چهارمین سمینار سراسری بهداشت روانی دانشجویان. دفتر مرکزی مشاوره وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، 492-489.
12
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزش حل مسأله بر مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی دارای اختلال رفتاری
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرآموزش برنامۀ حل مسأله بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی واجد اختلال رفتاری انجام شد. این مطالعه با روش شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه انجام شد. جامعۀ آماری شامل کلیۀ کودکان مقطع پیشدبستانی شهر کرمانشاه است که از طریق روش نمونهگیری در دسترس تعداد 30 نفر دانشآموز پیشدبستانی انتخاب و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند. در این پژوهش گروه آزمایشی به صورت گروهی، 10 جلسۀ یک ساعته تحت آموزش برنامة حل مسألۀ «من میتوانم مشکل را حل کنم» قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از فرم والدین و مربیان پرسشنامۀ مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990) استفاده شد. تحلیل دادهها از طریق تحلیل واریانس چند متغیری و نرمافزار SPSS نسخۀ 20 انجام شد. نتایج حاکی از آن بود در گروه آزمایشی، بین نمرات پیشآزمون- پسآزمون در تمامی زیر مقیاسهای مشکلات رفتاری شامل رفتارهای بیرونی، رفتارهای درونی و بیشفعالی تفاوت معناداری ( 001/0 p= ) وجود دارد. کاربرد برنامۀ حل مسأله در بهبود مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی واجد اختلال رفتاری اثربخش است. لذا لزوم توجه به آموزش مهارتهای حل مسأله، به عنوان بخشی از برنامههای مدارس به دلیل تأثیر آن بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان دارای اختلال رفتاری احساس میشود.
https://www.ceciranj.ir/article_68957_f4eb7026bad0cfa5ab136a51f9a0f9b4.pdf
2018-03-21
51
64
10.22034/ceciranj.2018.68957
آموزش حل مسأله
کودکان پیشدبستانی
اختلالات رفتاری
کیوان
کاکابرایی
kakabraee@gmail.com
1
دانشیار گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
شیرین
امامی آل اقا
2
کارشناسی ارشد روانشناسی و عضو مرکز تحقیقات تازه های روانشناختی کاربردی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
AUTHOR
افروز، غلامعلی.، ارجمندنیا، علی اکبر.، حمیدی، فریده و برهان، اعظم (1394). اثربخشی آموزش حل مسأله بر نگرش اجتماعی دختران بزهکار شهر تهران، فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 3 (15): 107-117.
1
https://www.empoweringchildrenj.com/volume/Volume-6/page:2
2
شکوهییکتا، محسن و زمانی، نیره (1391). کاربرد آموزش برنامة حل مسأله بین فردی در کاهش رفتارهای مشکلساز دانشآموزان دیرآموز: مطالعه تک آزمودنی. مجله روشها و مدلهای روانشناختی. (8): 55-71.
3
http://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=213808
4
شکوهییکتا، محسن.، دوایی، مهدی.، زمانی، نیره.، پورکریمی، جواد و شریفی، علی (1392). تأثیر آموزش برنامه «من میتوانم مشکل را حل کنم» بر بهبود توانشهای حل مسأله و توانشهای اجتماعی دانش آموزان پیشدبستانی و پایه اول. فصلنامه تازههای علوم روانشناختی. (3): 73-82.
5
http://icssjournal.ir/article-1-192-fa.html
6
افضلی، لیلا.، قاسم زاده، سوگند و هاشمی، مریم (1395). اثربخشی مداخالت خانواده محور بر نشانه های بالینی کودکان با اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD). فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(20):
7
https://www.empoweringchildrenj.com/article/155
8
کاشانی وحید، لیلا.، افروز، غلامعلی.، شکوهی یکتا، محسن.، خرازی،کمال و غباری بناب، باقر (1394). طراحی و تهیة برنامة آموزش حلّ مسأله بین فردی با رویکرد خلّاقانه و بررسی اثربخشی آن بر بهبود مهارت حل مسأله دانشآموزان سرآمد. فصلنامة توانمندسازی کودکان استثنایی، 2(14):
9
https://www.empoweringchildrenj.com/article/33
10
کاکابرایی، کیوان(1395). تأثیر آموزش حل مسأله خانواده محور بر ارتباط والد- کودک دانش آموزان دوره ابتدایی. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی. 7(26): 61-85.
11
http://qccpc.atu.ac.ir/article_6723_0.html
12
کاکابرایی، کیوان و مرادی، علیرضا (1395). تأثیر آموزش برنامه حل مسأله محور بر مشکلات رفتاری دانشآموزان. فصلنامهروانشناسیافراداستثنایی. 7(25): 202-175.
13
http://jpe.atu.ac.ir/article_7724_1459.html
14
بخشایش، علیرضا و دهقان زردینی، راضیه(1392). اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان. مجلهعلومرفتاری. 7(4): 353-347 .
15
https://journals.bmsu.ac.ir/jbs/index.php/jbs/article/viewFile/392/323
16
پورحسین، رضا.، حبیبی، مجتبی.، عاشوری، احمد.، قنبری، نیکزاد.، ریاحی، یاسمن و قدرتی، سعید (1394). میزان شیوع اختلالات رفتاری در کودکان پیشدبستانی. مجله ی اصول بهداشت روانی. 5(17): 9-234.
17
http://www.ensani.ir/storage/Files/20160216093419-9434-149.pdf
18
خلیلی، سارا.، غلامعلی لواسانِ، مسعود و فارسانی، یاسر. (1394). اثر بخشی آموزش گروهی مهارت حل مسأله بر کنترل خشم دانشآموزان مقطع متوسطه. مجله پژوهش های کاربردی روانشناختی، 6 (1).
19
https://journals.ut.ac.ir/article_54570_0.html
20
اسفجیر، علی اصغر و خطیبی، فرشته (1395). هنجاریابی سیستم درجهبندی مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت(1990) برای کودکان پیشدبستانی شهر آمل. فصلنامه تخصصی روانسنجی، 5(17):96-77.
21
http://jpsy.riau.ac.ir/article_1030.html
22
شهیم، سیما (1384). هنجاریابی مقیاس روش درجهبندی مهارتهای اجتماعی برای کودکان پیش دبستانی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار). 11(2): 186-176.
23
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثربخشی نمایش درمانی بر مهارتهای اجتماعی و بازشناسی هیجانی در کودکان اتیسم با عملکرد بالا
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی نمایش درمانی مهارت اجتماعی و بازشناسی هیجانی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل و مرحلۀ پیگیری 2 ماهه انجام شد. جامعۀ آماری پژوهش کلیۀ کودکان 7 - 12 سالۀ مبتلا به اتیسم شهر اصفهان به تعداد 120 نفر بودند. با روش نمونهگیری هدفمند30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. گروه آزمایشی، آموزش نمایش درمانی را در طی 20 جلسه دریافت کردند. آموزش به صورت گروهی انجام شد و همۀ مربیان آزمودنیها قبل از آغاز آموزش و پس از آن و در دورۀ پیگیری، مقیاس اندازهگیری اتیسم، پرسشنامۀ مهارت اجتماعی ماتسون و آزمون بازشناسی بیان چهرهای هیجان اکمن را تکمیل کردند. اطلاعات بهدست آمده با 22-SPSS و روشهای آمار توصیفی و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که در مرحلۀ پسآزمون بین میانگین مهارت اجتماعی دو گروه آزمایش و گواه در سطح 05/0 تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که در مرحلۀ پسآزمون بین آزمودنیهای دو گروه آزمایش و گواه از لحاظ نمرات بازشناسی هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P).حاکی از آن بود که نمایش درمانی مهارتهای اجتماعی و بازشناسی هیجانی آزمودنیهای شرکتکننده در گروه آزمایشی را افزایش داد (05/0>P). بنابراین، میتوان گفت نمایش درمانی در بهبود مهارتهای اجتماعی و بازشناسی هیجانی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا مؤثر بوده است؛ لذا این روش بهعنوان یک روش مؤثر وکاربردی برای بهبود مهارتهای اجتماعی، بازشناسی هیجانی و دیگر مؤلّفههای روان شناختی کودکان اتیستیک پیشنهاد میشود.
https://www.ceciranj.ir/article_68959_5515ca3766f512dd8b88a8c5fafc3c11.pdf
2018-03-21
65
78
10.22034/ceciranj.2018.68959
اتیسم
بازشناسی هیجانی
مهارت اجتماعی
نمایش درمانی
زهرا
خلیلی
1
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران
AUTHOR
مجتبی
انصاری شهیدی
dransarishahidi@gmail.com
2
استادیار گروه روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران
LEAD_AUTHOR
آزادیمنش، پگاه.،حسینخانزاده، عباسعلی.،حکیمجوادی، منصور ووطنخواه، محمد (1396). اثربخشیبازیدرمانیعروسکیبر پرخاشگریکودکانمبتلابهاختلالبیشفعالی/نارساییتوجه. مجلهپزشکیارومیه. 28(2): 83-90.
1
احمدی،سید جعفر.، صفری، طیبه.، همتیان، منصوره و خلیلی، زهرا (1391). راهنمای تشخیص اتیسم گیلیام (نسخه فارسی). مرکز آموزش وتوان بخشی کودکان اتیسم اصفهان (چاپ اول). اصفهان: انتشارات دانشگاهی واحد اصفهان. http://isba.ir/MainPage.aspx?ID=5501andkind=6andbcode=6
2
احدیان، مهسا (1395). اثربخشیارائۀ همزمانتمهایموسیقیواظهاراتهیجانیچهرهدربهبود بازشناسیحالاتهیجانیچهرهدرکودکاندارایاختلالطیفاتیسم. پایان نامۀ کارشناسی ارشد دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز.
3
اصغری نکاح، سیدمحسن (1390). تأثیر مداخلۀ بازی درمانی عروسکی بر مهارتهای ارتباطی کودکان درخودمانده. مجلۀ اصول بهداشت روانی، 13(49): 42-57.
4
افتخاری، سمیرا.، صدوقی، مجید و رضایی، سعید (1395). طراحی برنامۀ آموزش مهارتهای هیجان خوانی مبتنی بر نظریۀ ذهن و ثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اوتیستیک با عملکرد بالا. توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(20): 34-41.
5
امرایی، مجید (1395). نمایش درمانی. تهران: دانژه
6
امیرخانی، سوده.، سلیمی بجستانی، حسین و نوئین، ارمیتا (2014). بررسی اثربخشی تئاتر درمانی بر سطح استدلال اخلاقی. مجله طبنظامی، 16(2): 77-82.
7
امینی، رحمت (1390). تئاتر پداگوژیک (تعلیمی ـ تربیتی) مبانی و معیارها، تهران: افراز
8
جهرمی، مرضیه.، یاراحمدیان، احمد و موسوی، حسین (1392). بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر رفتارهای اتیستیک و رشد اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم. یافتههای نو در روانشناسی. 4(6):95-84. http://www.sid.ir/Fa/Journal/ViewPaper.aspx?id=116877
9
جمشیدی، فرخنده.، اکبرفهیمی، ملاحت.، خلف بیگی، میترا و طاهرخانی، حمید (1394). بررسی ارتباط بازشناسی هیجانی چهره با عملکرد اجتماعی مبتلایان به اسکیزوفرنی. مجله مطالعات ناتوانی. 5(11):108-99. http://jdisabilstud.ir/browse.php?a_id=435andsid=1andslc_lang=fa
10
جلیلی، فاطمه.، بهرامی، هادی و نجاتی، وحید. (1391). مقایسۀ توانایی بازشناسی حالات هیجانی پایه در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا با همتایان عادی. مجله تحقیقات علوم پزشکی زاهدان. 14(2):44-39. http://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=152757
11
رضایی، معصومه و حسینینسب، سیدداود (1396). اثر بخشی نمایش عروسکی بر مهارتهای اجتماعی و خلاقیت در کودکان پیشدبستانی شهرستان مراغه، نشریه علمی پژوهشی آموزش و ارزشیابی. 10(40):13-26.
12
رضائیجعفری، سمیرا (1395). اثربخشینمایشعروسکیبررفتارسازشیومهارتهایاجتماعیکودکانپسرکمتوان ذهنینهتاسیزدهسالهشهرستانورامین. پایاننامه کارشناسی ارشد گروهمشاورهوراهنمایی دانشکدهعلومانسانی دانشگاهخاتم.
13
رنگانی، اقدس.، همتی علمدارلو، قربان و شجاعی، ستاره و اصغری نکاح، سیدمحسن (2015). اثربخشی مداخلۀ بازیدرمانی عروسکی بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر با اختلال اتیسم. روانشناسی افراد استثنایی، 5(20): 73-93.
14
صادقی سیاح، علی (1395). نقش هنر درمانی در سازگاری تحصیلی، اجتماعی و هیجانی کودکان دارای اختلال یادگیری، تعلیم و تربیت استثنائی. 112(8):37-44.
15
صمدی، سیدعلی (1392). کودکان دارای اتیسم. راهنمای آموزش برای والدین و مربیان. تهران: دوران.
16
https://www.gisoom.com/book/11257884
17
عزیزی، محمدپارسا.، افروز، غلامعلی.، حسنزاده، سعید.، غباریبناب، باقر وارجمندنیا، علیاکبر (1294). طراحیبرنامهآموزشمهارتهایپیشکلامیوبررسیاثربخشیآنبر بهبودمهارتهایاجتماعیکودکانخودماندهباعملکردبالا. فصلنامه توانمندسازیکودکان. 3(15):13-23.
18
علاالدینی، زهره.، کلانتری، مهرداد.، کجباف، محمدباقر و مولوی، حسین (1394). تأثیر بازیهای ایفای نقش بر خلّاقیّت هیجانی و شناختی کودکان. 12(45):25-15
19
علیاکبری دهکری، مهناز.، علیپور، احمد.، چیمه، نرگس.، و محتشمی، طیبه(1391). اثر روش درمانی پاسخ محور مبتنی بر والدین در بهبود کودکان دارای اتیسم. فصلنامه ایرانی کودکان استثنایی. 12(1):11-1.
20
http://joec.ir/browse.php?a_id=141andsid=1andslc_lang=fa
21
غلامی، علی.، بشلیده، کیومرث و رفیعی، عزیمه (1391). اثربخشی تئاتر درمانی بر سلامت روان زنان مطلقه. روشها و مدلهای روان شناختی. 2(10):64-45.
22
http://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=213665
23
فخری، افسانه. (1380). نمایش درمانی و تأثیر کاربردی آن بر کودکان و نوجوانان. تهران: آزمون نوین.
24
https://www.gisoom.com/book/1205720
25
فؤاد الدینی، منصوره وبیدختی، حسین (1391). تأثیر نمایش درمانی مبتنی بر مهارت اجتماعی رفتار سازگارانه دختران کمتوان ذهنی با هوشبهر 70-55 در دامنه سنی 30-14 سال. 8(5):918-913.
26
قاسمپور، عبدالله.، فهیمی، صمد.، ابوالقاسمی، عباس.، امیری، احمد و اکبری، ابراهیم (1391). مقایسه بازشناسی بیان چهرهای هیجان در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد بهنجار. مجله یافته. 14(1):98-91.
27
http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_id=713andsid=1andslc_lang=fa
28
گنجی، مهدی.، و گنجی، حمزه (1395). آسیبشناسی روانی براساس DSM-5. تهران: ارسباران.
29
https://www.gisoom.com/book/11139158
30
حسینی، سیدعلی و میرزایی، هوشنگ (1393). بررسی تأثیر نمایش درمانی در مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال نقص توجه بیش فعالی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی - پژوهشکده علوم بهزیستی .
31
نریمانی، محمد.، آقامحمدیان شعرباف، حمیدرضا.، و رجبی، سوران (1386). مقایسۀ سلامت روانی مادران کودکان استثنایی با سلامت روانی مادران کودکان عادی. فصلنامه اصول بهداشت روانی. 33(34):15-24.
32
www.ensani.ir/./20101014121744
33
واحدمطلق، معصومه و عضدالملکی، سودابه (1395). اثربخشیآموزشمهارتهایخودیاریبرتعاملاتاجتماعیوارتباطکودکان اختلالاتطیفاتیسم. فصلنامهتوانمندسازیکودکاناستثنایی. 7(18): 22-13.
34
یوسفی، فریده و خیر، محمد (1381). بررسی پایایی و روایی مقیاس سنجش مهارت اجتماعی ماتسون و مقایسه عملکرد دختران و پسران دبیرستانی در آن. مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. 18(2):36-20.
35
http://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=19674
36
یارمحمدیان، احمد.، و اخلاقی، عبدالخالق (1393). اثربخشی نقاشی درمانی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان پسر دارای عقب ماندگی ذهنی خفیف تا متوسط. پژوهش در علوم توانبخشی. 10(6):844-833.
37
http://jrrs.mui.ac.ir/index.php/jrrs/article/view/2028
38
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی تکالیف آگاهی واجشناختی بر ادراک شنوایی و وضوح کلامی کودکان ناشنوای پیش دبستانی
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تکالیف آگاهی واجشناختی بر ادراک شنوایی و وضوح کلامی کودکان ناشنوایشدید و عمیق پیشدبستانی انجام شد. جامعۀ مورد مطالعه، تمامی کودکان پیشدبستانی شهر شیراز، با آسیب شنوایی شدید و عمیق بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 10 کودک ناشنوای کاشت حلزون شده از مرکز توانبخشی سروش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گماشته شدند و برنامۀ تکالیف آگاهی واجشناختی در طی سه ماه هر روز به مدت 45 دقیقه به صورت انفرادی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. مهارتهای آگاهی واجشناختی، ادراک شنوایی و وضوح گفتار بهترتیب با آزمون آگاهی واجشناختی (سلیمانی و دستجردی، 1379)، مقیاس طبقهبندی عملکرد شنیداری«CAP» و مقیاس درجهبندی وضوح گفتاری« SIR» بررسی شدندو دادهها با استفاده از آزمونهای یومن- ویتنی و ویلکاکسون تحلیل شد. یافتهها نشان داد که تکالیف آگاهی واج شناختی به بهبود مهارتهای ادراک شنیداری و وضوح گفتاری منجر میشود (01/0 p <). با توجه به اثربخشی تکالیف آگاهی واجشناختی بر مهارتهای زبانی کودکان ناشنوا، تأکید بر این تکالیف در برنامههای توانبخشی توصیه میشود.
https://www.ceciranj.ir/article_68960_8aa22640dea4afe53d712f96e19a8317.pdf
2018-03-21
79
88
10.22034/ceciranj.2018.68960
آگاهی واجشناختی
ادراک شنوایی
ناشنوایی
وضوح کلامی
سلماز
فردافشاری
1
کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
AUTHOR
سعید
حسن زاده
shasanz@ut.ac.ir
2
دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
محمد مجید
اوریادی زنجانی
3
استادیار گروه گفتاردرمانى، دانشکده علوم توان بخشى دانشگاه علوم پزشکى شیراز
AUTHOR
ترابیان، نسا و حسنزاده، سعید (1393). بررسی رابطۀ حافظۀ کوتاه مدت و میزان آگاهی واجشناختی با وضوح گفتاری خواندن در دانشآموزان ناشنوا، کودکان استثنایی.14(2):79-90.
1
حسن زاده، سعید (1393). بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخۀ فارسی مقیاسهای طبقهبندی عملکرد ادراک شنوایی و درجهبندی وضوح کلامی در کودکان ناشنوای پیش زبانی کاشت حلزون شده. شنواییشناسی، 23(6): 84-76.
2
حسنزاده، سعید و نیکخو، فاطمه (1395). اثربخشی برنامۀ جامع توانبخشی والدمحور نوایش بر رشد مهارتهای ارتباطی اولیه و زبانی کودکان ناشنوای 0 تا 2 سال. توانبخشی، 17(4): 337-326.
3
سلیمانی، زهرا و دستجردی کاظمی، مهدی (1384). تعیین روایی و اعتبار آزمون آگاهی واج شناختی. روانشناسی،9(1):82-100.
4
شهپناه، میترا.، حاتمی، محمد و نوری، ربابه (1395). اثربخشی اقدامات موسیقی درمانی در افزایش توانایی مهارت خواندن در کودکان دبستانی کاشت حلزون. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(19):95- 79.
5
https://www.empoweringchildrenj.com/article/144
6
عاشوری، محمد.، جلیل آبکنار، سیده سمیه.، حسنزاده، سعید و پورمحمدرضای تجریشی، معصومه (1392). مقایسۀ وضوح گفتار کودکان کاشت حلزون شده، دارای سمعک و کودکان با شنوایی هنجار، مجله توانبخشی.14(3):8-15.
7
قاسمی، معصومه.، طاهایی، علیاکبر و جعفری، پروین (1395). ادراک شنیداری دانشآموزان با اختلال خواندن و مقایسۀ آن با همکلاسان عادی، فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی. 7(20): 115- 19.
8
https://www.empoweringchildrenj.com/article/148
9
کرمی، جهانگیر و تازیکی، طیبه (1395). اثربخشی برنامۀ آموزشی شناختی رفتاری بر رضامندی زوجیت و سلامت روان مادران دانشآموزان با آسیب شنوایی. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(18): 111- 23.
10
https://www.empoweringchildrenj.com/article/126
11
منوچهری، نسیم.، عادل قهرمان، منصوره.، موبدشاهی، فرزاد.، متصدی زرندی، مسعود و روشن، بلقیس (1390). بررسی روند پیشرفت درک گفتار در کودکان دارای کاشت حلزون، مجله شنواییشناسی. 20، 37- 30.
12
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر بازشناسی هیجانی چهرۀ کودکان اتیسم با عملکرد بالا
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر بازشناسی هیجانی چهره در کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم شهر اصفهان بود. روش پژوهش از نوع نیمهتجربی با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم شهر اصفهان بود. ابتدا 30 کودک اتیسم به روش نمونهگیری هدفمند از مرکز توانبخشی اتیسم اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند و گروه آزمایش آموزش نقاشی را در طی 8 جلسه دریافت کردند. با استفاده از آزمون بازشناسی حالتهای هیجانی چهرۀ اکمن و فرایسن (1978) در ابتدا و انتهای جلسات درمانی بازشناسی هیجانی چهره اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرمافزار20 spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد مداخلۀ هنر درمانی با رویکرد نقاشی تأثیر معناداری بر نمرات بازشناسی هیجانی چهرۀ آزمودنیها در مرحلۀ پسآزمون داشته (871/14=F، 05/0< p ) و اثر آن در مرحلۀ پیگیری از بیننرفته است (921/3-= t، 01/0>p). بر اساس یافتههای پژوهش، هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر بازشناسی هیجانی چهره در کودکان اتیسم شهر اصفهان مؤثر بود، لذا پیشنهاد میشود نقاشی درمانی در کنار دیگر روشهای درمانی کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم بهکار رود.
https://www.ceciranj.ir/article_68961_863362b6069973cc2f554a0887d09f18.pdf
2018-03-21
89
98
10.22034/ceciranj.2018.68961
اختلال طیف اتیسم
بازشناسی هیجانی چهره
هنردرمانی
نفیسه
خدادادی
khodadadi5850@yahoo.com
1
کارشناسی ارشد روانشناسی اسلامی (مثبتگرا)، دانشکدۀ روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین، نایین، ایران
LEAD_AUTHOR
افتخاری، سمیرا.، صدوقی، مجید و رضایی، سعید (1395). طراحی برنامه آموزش مهارتهای هیجانخواهی مبتنی بر نظریۀذهن و اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(20):34-42.
1
جمشیدی سیانکی، مریم.، مظاهری، محمدعلی.، زاده محمدی، علی و اناری، آسیه (1394). اثربخشی هنر درمانی بیانگر بر کاهش مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان دارای تجربهی سوگ پدر، دومین کنگره سراسری روان شناسی کودک و نوجوان، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، آبان 1394.
2
سجادپور، سید حامد.، یزدخواستی، فریبا.، عابدی، احمد و مرتضوی، سپیده (1392). اثربخشی هنر درمانی با رویکرد نقاشی بر ترس از ناشناختهها در دانشآموزان پایۀ اول و دوم ابتدایی شهرستانبجنورد. ششمین کنفرانس روان پزشکی کودک و نوجوان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشت درمانی، تبریز 1392.
3
عزیزی، محمدپارسا.، افروز، غلامعلی.، حسن زاده، سعید.، غباری بناب، باقر و ارجمندنیا، علی اکبر (1394). طراحی برنامۀ آموزش مهارتهای پیشکلامی و بررسی اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان در خودمانده با عملکرد بالا. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 15: 23-13.
4
فرامرزی، سالار و مرادی، محمدرضا (1393). تأثیر هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر کاهش ناامیدی و تنهایی کودکان ناشنوای پسر. شنوایی شناسی-دانشگاه علوم پزشکی تهران، 23(6): 25-31.
5
قاسمپور، عبدالله.، فهیمی، صمد.، ابوالقاسمی، عباس.، امیری، احمد.، اکبری، ابراهیم و آق، عبدالصمد (1391). مقایسه بازشناسی بیان چهرهای هیجان در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و افراد بهنجار. فصلنامه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی لرستان،1(14):91-98.
6
گرگانی نژاد، معصومه.، ابویی، محمد جواد و جوانی، اصغر (1388).نقش هنردرمانی در کودکان(با نگاهی ویزه در کودکان 7 تا 14 ساله). دانشگاه هنر، دانشکده هنرهای تجسمی و کاربردی، کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان.
7
ناصری، مریم و کراسکیان موجمباری، آدیس (1396). اثربخشی نقاشی درمانی در افزایش عزّت نفس و خوداثرمندی کودکان بیسرپرست شهر کرج. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 4(15): 488-494.
8
ناظمی، زهرا و حجتخواه، سید محسن (1392). اثربخشی نقاشی آزاد بر هوش هیجانی نوجوانان. ششمین کنفرانس روان پزشکی کودک و نوجوان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشت درمانی تبریز،شهریور 1392.
9
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی روش درمانی عصبی- حرکتی آنتبنیل بر مهارتهای حرکتی و مهارتهای اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا
مطالعه حاضر با هدف اثربخشی روش درمانی عصبی- حرکتی آنتبنیل بر مهارتهای حرکتی و مهارتهای اجتماعی کودکان اوتیسم با عملکرد بالا انجام شد. طرح این تحقیق نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمامی کودکان اوتیسم 5 -10 سال است که به کلینیک خدمات روانشناختی صدر مراجعه کردهاند. از میان داوطلبان، 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در گروههای آزمایشی و گواه جایگزین شدند. به منظور جمعآوری دادهها از آزمون مهارتهای حرکتی اولریخ 2 و پرسشنامۀ مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) استفاده شد. گروه آزمایش روش مداخلهای آنتبنیل را در 8 جلسه 2 ساعته دریافت کردند، در حالی که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد: یافتههای بهدست آمده نشان داد بین میانگین مهارتهای حرکتی جابهجایی (22/7=F، 013/0=p) و کنترل شیء (24/8=F، 009/0=p) در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین مهارتهای اجتماعی همکاری (69/7=F، 011/0=p)، ابراز وجود (45/5=F، 029/0=p) و مهار خود (78/6=F، 016/0=p) در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. بهطور کلی بر اساس این یافتهها، میتوان گفت درمان عصبی – حرکتی آنتبنیل در پسآزمون باعث افزایش مهارتهای حرکتی (جابهجایی و کنترل شیء) و مهارتهای اجتماعی (همکاری، ابراز وجود و مهار خود) شده است. با توجه به نتایج بهدست آمده از این روش مداخلهای میتوان با آموزش چارچوب این روش درمانی به والدین کودکان مبتلا به اوتیسم گامی مؤثر در راستای بهبود مهارتهای اجتماعی و حرکتی کودکان برداشت.
https://www.ceciranj.ir/article_68962_4be7a67b95a12dd0ff5889e4bd37fed7.pdf
2018-03-21
99
112
10.22034/ceciranj.2018.68962
روش درمانی عصبی- حرکتی آنتبنیل
کودکان اوتیسم
مهارتهای اجتماعی
مهارتهای حرکتی
هدی
فرامرزی
1
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
LEAD_AUTHOR
احمدی، احمد و شاهی، یوسف (1389). اثربخشی تمرینهای ادارکی حرکتی بر افزایش مهارتهای حرکتی و ریاضی کودکان مبتلا به اوتیسم: بررسی تکآزمودنی. مجله اصول بهداشت روانی، 2(46): 534-541.
1
افتخاری، سمیرا.، صدوقی، مجید و رضایی، سعید (1395). طراحی برنامه آموزش مهارتهای هیجان خوانی مبتنی بر نطریه ذهن و اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(20): 41-34.
2
ترابی، فرناز.، آقایاری، آذر و دشتآبادی، حسین (1394). تأثیر یک دوره آموزش مهارتهای پایۀ شنا بر مهارتهای حرکتی درشت کودکان اوتیسمی 7 - 11 سال. مجله رشد و یادگیری حرکتی- ورزشی، 2(7): 171-185.
3
خوشحال رودپشتی، وجیهه و خانزاده، عباسعلی حسین (1394). تأثیر آموزش مهارتهای ارتباط مؤثر والدمحور بر مهارتهای اجتماعی کودکان کم شنوا. مجله تعلیم و تربیت استثنایی، 15(6): 46-55.
4
رضایی، آرزو و کاظمی، ملیحه سادات (1396). تأثیر آموزش تنطیم هیجان بر شناخت واکنشهای اجرایی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم. مجله سلامت روان کودک، 4(2): 82-91.
5
سیفی، رقیه.، صالحی عمران، ابراهیم و پناهنده وانسفلی، خدیجه (1394). اثربخشی مداخلۀ نظریۀ ذهن بر ارتقاء سطوح نظریه ذهن کودکان دارای اتیسم با عملکرد بالا. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 6( 2): 8-1.
6
شهیدی زند، فاطمه.، گل محمدی، بهروز و اکبری، حکیمه (1394). تأثیر برنامۀ حرکتی پیشرونده بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم. مجله رشد و یادگیری حرکتی- ورزشی، 3(7): 343-357.
7
شهیم، سیما (1381). بررسی مهارتهای اجتماعی در گروهی از دانشآموزان نابینا از نظر معلمان. مجله روانشناسی و علوم تربیتی، 32(1):121-139.
8
شـهیم، سـیما (1377). بررسـی روایـی و پایـایی مقیـاس روش درجهبندی مهارت اجتماعی در گروهی از کودکـان دبسـتانی شیراز. مجله علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهـواز، 3(4):29 – 17.
9
نظری، المیرا و فرامرزی، سالار (1396). تأثیر مداخله بهنگام بازی محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان با اختلال طیف اوتیسم. مجلۀ رشد و یادگیری حرکتی- ورزشی، 9(2): 303-318.
10
واحدمطلق، معصومه و عضدالملکی، سودابه (1395). اثربخشی آموزش مهارتهای خودیاری بر تعاملات اجتماعی و ارتباط کودکان اختلالات طیف اتیسم. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(18): 22-13.
11
یوسفی، فریده و خیـر، محمـد (1381). روایـی و پایـایی مقیـاس مهارت اجتماعی ماتسون، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشـگاه شیراز. 18(36): 158-147.
12
ORIGINAL_ARTICLE
پیشبینی رضایتمندی زوجیت بر اساس ناگویی هیجانی، صمیمت زوجین و نشاط ذهنی در مادران کودکان آهستهگام
این پژوهش با هدف پیشبینی رضایتمندی زوجیت بر اساس ناگویی هیجانی، صمیمت زوجین و نشاط ذهنی در مادران کودکان آهستهگام انجام شد. در یک پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی از میان مادران کودکان آهستهگام شهر اهواز در سال 1396، تعداد 90 نفر با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. تمامی شرکتکنندگان پرسشنامههای رضایتمندی زوجیت انریچ، ناگویی هیجانی تورنتو، صمیمیت زوجین باگاروزی و نشاط ذهنی ریان و فردریک را تکمیل کردند. دادهها با روشهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوۀ همزمان تحلیل شدند. یافتهها نشان داد ناگویی هیجانی (186/0-=r) با رضایتمندی زوجیت مادران کودکان آهستهگام رابطۀ منفی و معنادار و صمیمیت زوجین (327/0=r) و نشاط ذهنی (285/0=r) با رضایتمندی زوجیت رابطۀ مثبت و معنادار داشتند. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد متغیرهای پیشبین بهطورمعناداری توانستند 6/23درصد از واریانس رضایتمندی زوجیت مادران کودکان آهستهگام را پیشبینی کنند که در این پیشبینی سهم صمیمیت زوجین بیشتر از ناگویی هیجانی و نشاط ذهنی بود (05/0p <). نتایج حاکی از اهمیت ناگویی هیجانی، صمیمیت زوجین و نشاط ذهنی در پیشبینی رضایتمندی زوجیت مادران کودکان آهستهگام بود. بنابراین، به مشاوران و درمانگران پیشنهاد میشود برای بهبود رضایتمندی زوجیت این افراد میزان ناگویی هیجانی را کاهش و میزان صمیمیت زوجین و نشاط ذهنی را افزایش دهند.
https://www.ceciranj.ir/article_68963_5763caaf2c97199813a377a0fc271d8b.pdf
2018-03-21
113
123
10.22034/ceciranj.2018.68963
رضایتمندی زوجیت
ناگویی هیجانی
صمیمیت
نشاط ذهنی
سارا
رضایی
1
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
AUTHOR
زهرا
دشت بزرگی
2
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
LEAD_AUTHOR
ارجمندنیا، علی اکبر.، افروز، غلامعلی و نامی، محمدصالح (1392). مقایسۀ میزان فشار روانی و رضایتمندی زناشویی و حمایت اجتماعی ادراک شده والدین کودکان آهستهگام و کودکان عادی در استان گلستان. مجله تعلیم و تربیت استثنایی، 3(116): 5-15.
1
اعتمادی، عذرا (1384). بررسیومقایسۀاثربخشرویکردروانیآموزشیمبتنیبرشناختیرفتاریوارتباطدرمانیبرصمیمیت زوجینمراجعهکنندهبهمراکزمشاورهدرشهراصفهان، رسالۀ دکتری دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم.
2
بشارت، محمدعلی.، زاهدی، کمیل و نوربالا، احمدعلی (1392). مقایسۀ ناگویی هیجانی و راهبردهای تنظیم هیجان در بیماران جسمانیسازی، بیماران اضطرابی و افراد عادی. روانشناسیمعاصر، 8(2): 3-16.
3
بهپژوه، احمد (1391). خانواده و کودکان با نیازهای ویژه. (چاپ اول). تهران: آوای نور.
4
بیگی، علی.، محمدی فر، محمد علی.، نجفی، محمود.، رضایی، علی محمد (1395). نقش صمیمیت زوجین و باورهای معنوی و اعمال مذهبی در پیش بینی انسجام و سازگاری خانوادگی. پژوهش در سلامت روانشناسی، 10(1): 52-60.
5
ذبیحی حصاری، نرجس خاتون (1396). تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر حرمت خود و سلامت روان نوجوانان آهستهگام. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 8(22): 88-95.
6
خواجه، فرزانه و خضریمقدم نوشیروان (1395). رابطۀ ناگویی هیجانی و مشکلات بین شخصی با رضایت زناشویی در پرستاران زن متأهل. مجلهدانشکدهپرستاریوماماییارومیه، 14(7)، 630- ۶۳8.
7
رجبی، غلامرضا.، حیاتبخش، لیلا و تقیپور، منوچهر (1394). الگوی ساختاری رابطۀ توانمندی هیجانی، صمیمیت، رضایت و سازگاری زناشویی. فصلنامه مشاوره و رواندرمانی خانواده، 1(16): 67-91.
8
عاشوری، محمد و جلیلآبکنار، سیدهسمیه (1395). دانشآموزان با نیازهای ویژه و آموزش فراگیر. چاپ اوّل. تهران: رشد فرهنگ.
9
عبدیزاده، سحر.، دهشیری، غلامرضا و زهرایی، شقایق (1395). رابطۀ کنجکاوی با بهزیستی زنان متاهل: نقش واسطهای صمیمیت و رضایت زناشویی. فصلنامه مطالعات زن و خانواده، 4(2): 131-149.
10
عربزاده، مهدی (1396). رابطۀ نیازهای اساسی روان شناختی با سرزندگی ذهنی در سالمندان. مجلهسالمند، 12(2): 170-179.
11
قراشی، کریم.، سرندی، پرویز و فرید، ابوالفضل (1392). مقایسۀ میزان استرس و رضایتمندی زناشویی در والدین کودکان کمشنوا و عادی. مجله شنوایی شناسی، 22(1): 20-24.
12
محمودی، فریده.، بهروز سرچشمه، سعیده.، کریمی، مسعود.، انصاری شهیدی، مجتبی و جلیلآبکنار، سیده سمیه (1395). تأثیر آموزش مهارت زندگی بر کفایت اجتماعی دانشآموزان آهستهگام. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7(19): 60-67.
13
مرادیشکیب، آمنه.، قدمپور، سمانه و سقایی پورسیفی، مهدیه (1396). مقایسۀ گرایش به مصرف مواد و مشکلات روانشناختی در نوجوانان عادی و آهستهگام. فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 8(21): 35-43.
14
میری، نسرین و نجفی، محمود (1396). نقش صمیمیت، احساس تنهایی و ناگویی خُلقی در پیش بینی رضایت زناشویی. مجلهدانشگاهعلومپزشکیقم، 11(3): 66-74.
15
مهدیپور بازکیایی، مونا و صداقتیفرد، مجتبی (1394). بررسی رابطۀ بین رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین با سازگاری در خانه. فصلنامهروانشناسیتحلیلیشناختی، 6(22):21-31.
16
یاراحمدی، سمیه.، آزادمرد، شهنام و خادمی، زینب (1395). رابطۀ تنظیم هیجانی و دلبستگی به خدا با رضایت از زندگی والدین کودکان آهستهگام. مجله پیشرفتهای نوین در علوم رفتاری، 1(4): 30-41.
17