%0 Journal Article %T اثربخشی برنامه فرزندپروری بر اساس مدل بارکلی بر تعامل مادر و کودک با اختلال رفتاری %J توانمندسازی کودکان استثنایی %I انجمن علمی کودکان استثنایی ایران %Z 2588-3488 %A صابری راد, احمد %A حیدری, حسن %A داوودی, حسین %D 2019 %\ 06/22/2019 %V 10 %N 2 %P 177-188 %! اثربخشی برنامه فرزندپروری بر اساس مدل بارکلی بر تعامل مادر و کودک با اختلال رفتاری %K اختلال رفتاری %K تعامل مادر و کودک %K فرزندپروری %R 10.22034/ceciranj.2019.95988 %X هدف: این پژوهش با هدف تعیین میزان اثربخشی برنامه فرزندپروری بر اساس مدل بارکلی بر تعامل مادر و کودک با اختلال رفتاری در شهر ورامین انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی و طرح مورد استفاده در این پژوهش طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه مادران کودکان با اختلال رفتاری مراجعه کننده به کلینیک مشاوره ارمغان در سال 1398 بودند. گروه نمونه مشتمل بر 30  نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 80 دقیقه‌ای، هفته‌ای دو بار در جلسات گروهی فرزندپروری بر اساس مدل بارکلی شرکت کرد و گروه کنترل هیج مداخله‌ای دریافت نکرد.  ابزار به کار گرفته شده در پژوهش حاضر مقیاس رابطه کودک-والد رابرت سی. پیانتا (1992) بود. داده­های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نسخه 24 نرم‌افزار SPSS تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه فرزندپروری بر اساس مدل بارکلی تاثیر معناداری بر تعامل و همچنین خرده‌مقیاس‌های تعارض، نزدیکی و وابستگی مادر و کودک با اختلال رفتاری داشت (001/0P<). نتیجه‌گیری: آموزش برنامه فرزندپروری بر اساس مدل بارکلی می‌تواند تعامل مادر و کودک با اختلال رفتاری را بهبود بخشد؛ بنابراین، برنامه‌ریزی به منظور استفاده از این برنامه اهمیت خاصی دارد. %U https://www.ceciranj.ir/article_95988_8c6bc2dadbec4e7b767ea43120f5f903.pdf