اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی دختران نابینا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر، دانشکده علوم انسانی، گروه راهنمایی و مشاوره، ابهر، ایران.

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر، دانشکده علوم انسانی، گروه روان شناسی، ابهر، ایران.

3 کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر، دانشکده علوم انسانی، گروه راهنمایی و مشاوره، ابهر، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر به­منظور تعیین اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی دختران نابینا صورت گرفت. روش پژوهش از نوع تحقیق شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه‌ مورد مطالعه پژوهش، فقط دختران 13- 17 ساله‌ نابینای شهر تهران بودند. بدین منظور 24 نفر از دختران نابینا به­شیوه نمونه­گیری در دسترس (با واگذاری تصادفی) انتخاب شدند و در دو گروه 12 نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) قرار گرفتند. سپس آزمودنی­های گروه آزمایش به مدت 10 جلسه، در جلسات مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌های به­دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل  کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به­دست آمده نشان داد که کیفیت زندگی (در ابعاد بهداشت و سلامت جسمانی، سلامت روانشناختی، روابط اجتماعی و وضعیت زندگی) در آزمودنی­های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به­طور معناداری افزایش یافت (05/0>p ). لذا می‌توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری موجب بهبود کیفیت زندگی دختران نابینا (در تمامی ابعاد کیفیت زندگی) گردیده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی دختران نابینا

نویسندگان [English]

  • Mohamad Ghamari 1
  • Mojtaba Amiri majd 2
  • Elaheh Kahrizi 3
1
2
3
چکیده [English]

The present research aimed to investigate the effectiveness of group counseling with the cognitive-behavioral approach on the quality of life of blind peoples. Participants were 24 blinds who selected using cluster sampling and assigned randomly in experimental and control groups. Then the experimental group participated in group counseling sessions with cognitive-behavioral approach for 10 sessions, but control group didn’t receive any intervention. Data analyzed via analysis of covariance method. Results indicated that the quality of life (as respect to the hygiene and physical health, psychological health, social relations and life status) of experimental group has been increased comparing to the control group (p < 0.05). Thus it can be concluded that the group counseling with the cognitive-behavioral approach may improve the quality of life of the blind peoples (in all dimensions).
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Group counseling
  • Cognitive- behavioral approach
  • Quality of Life
  • Blindnes