هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش علائم اختلال سلوک در دانشآموزان پسر مقطع راهنمایی شهر اصفهان بود. به این منظور 30 نفر از دانشآموزان پسر دارای علایم اختلال سلوک به شیوه نمونهگیری خوشهای انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. چگونگی شناسایی دانشآموزان دارای اختلال سلوک بهوسیله استفاده از پرسشنامه علایم مرضی کودکان و نوجوانان صورت گرفت. این پرسشنامه دارای دو فرم معلم و والدین است و قدرت بالایی در تشخیص علایم اختلال سلوک دارد (شجاعی،1384). گروه آزمایشی در قالب 10 هفته، هر هفته 3 جلسه 90 دقیقهای برنامه آموزش مهارتهای زندگی دریافت نمودند. در این مدت گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. یافتههای بهدست آمده در این پژوهش، با استفاده از SPSS و آزمون کوواریانس حاکی از اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر کاهش علایم اختلال سلوک در پسآزمون و پیگیری بوده است (01/0>p).